21

1558 คำ

21 “จะไม่สำคัญได้ยังไง ก็ในเมื่อ” แก้วมุกดาทำท่าจะโวยวายขึ้นมาอีก แต่เมื่อหันมาก็พบว่ามันเป็นอย่างที่ไซมอนพูดจริงๆ ดังนั้นในเวลาและเหตุการณ์แบบนี้ สิ่งเดียวที่ทำได้ก็คือ พวกเขาจะต้องทำเหมือนกับไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น และเดินออกไปเงียบๆ “ตกลงว่ามีเรื่องอะไร หัวหน้าถึงได้โวยวายออกมาแบบนั้นครับ” เมื่อพ้นจากสายตาของทุกคน ไซมอนก็ถามทันที “ก็นั่นไง พวกนายลองมองบนเวทีนั่นสิ มองให้ชัดๆ เลยนะ แล้วช่วยบอกฉันทีว่านายเห็นอะไร” แก้วมุกดาทำหน้าบอกบุญไม่รับ จนไซมอนยังสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้น จึงหันไปมองตามที่เธอบอก “เฮ้ย!” แล้วไซมอนก็ต้องอุทานออกมาด้วยเช่นกัน “นายก็เห็นอย่างที่ฉันเห็นใช่ไหม” แก้วมุกดายังทำหน้ายุ่งยิ่งกว่าเดิม “ครับ เห็นชัดเจนเลย แล้วตอนนี้ก็กำลังลุ้นว่าจะถอดหรือไม่ถอดด้วยครับ” ได้ยินไซมอนพูดแบบนี้ แก้วมุกดาถึงกับหันขวับมามองอย่างไม่เข้าใจ “ถอด ถอดอะไร ใครจะถอด นี่นายเห็นเหมือนกับที่ฉ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม