เหนือนทีอุ้มภรรยาขึ้นมา เปิดประตูห้องได้ เขาวางเธอลงบนเตียง ทว่าเสียงอุบอิบที่ยังบ่นเหมือนที่บ่นมาตลอดทางจนเขาคร้านจะฟัง ชายหนุ่มถอนหายใจหนัก เท้าเอวมองคนทั้งแก้มแดงทั้งหน้ายุ่ง
“จะอายอะไรนักหนา”
“พี่นอสอ่ะ ก็พี่นอสนั่นล่ะ” คนแก้มแดงยังต่อว่า ถามมาได้ว่าอายอะไร เธอก็อายคนทั้งบริษัทลามมาถึงทั้งคอนโดที่เดินผ่านนั่นล่ะ
เกวลินขยับไปข้างหลังนิดหน่อยตอนคนตัวโตโน้มตัวลงมาหา เขามองตาแล้วเน้นช้าๆ ชัดถ้อยชัดคำ
“เธอ-เป็น-เมีย-พี่!! ”
ก็จริง แต่เธอแค่ปวดเนื้อเมื่อยตัวนิดหน่อย ไม่ได้เป็นลมล้มหัวฟาดพื้นไป ไม่เห็นต้องเล่นใหญ่ขนาดนี้
“ตลอด” …คราวก่อนก็ทีหนึ่งแล้ว รถพยาบาลมาจนคนตกใจทั้งหมู่บ้าน
เกวลินอุบอิบบ่น ไม่นึกว่าเขาจะได้ยินแถมฟังออกหมดเลย
“เมื่อก่อนพี่ก็ไม่เป็นแบบนี้” ชายหนุ่มยอมสารภาพบ้าง ไม่เปิดโอกาสให้เธอพูด เขาถามต่อทันที
“แล้วใครทำให้พี่ชิน” แววตาจริงจังมองเขม็งไม่ห่างไปไหน ตาคมดุ
