สถานการณ์บนโต๊ะอาหารตอนนี้เริ่มจะมีเรื่องดราม่า เมื่อชายหนุ่มที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าของบ้านนั้น ดันหาเรื่องมาพูดอีกทั้งเรื่องที่พูดนั้นไม่เป็นความจริงแม้แต่น้อย คนที่โดนกระทบกับทนฟังไม่ไหว แล้วแบบนี้จะนั่งร่วมโต๊ะกันแบบไหนได้
"น้า รสา อิ่มแล้วค่ะ" เธอรีบบอกยังเจ้าของบ้าน เพราะตอนนี้ต่อให้อาหารตรงหน้าจะสุดแสนอร่อยแค่ไหน ก็ทานไม่ลง ในเมื่ออีกคนที่นั่งตรงข้ามตอนนี้ จ้องจะหาเรื่องอยู่
"กินน้อยจัง แน่ใจนะว่าอิ่ม" น้าอรเจ้าของบ้านอดที่จะห่วงไม่ได้ในเมื่อคนตัวเล็กที่สุดในบ้านดันทานไปนิดเดียว
"อิ่มแล้วค่ะ รสาไม่ค่อยหิว รสาขอตัวขึ้นข้างบนนะค่ะ" อรอุมาพยักหน้า ให้เด็กที่เธอเอ็นดู แต่
"รสา จะไม่ฟังต่อหน่อยหรอ เรื่องสั้นที่พี่จะเล่า อย่างว่าแหละ คงจะดีใจไม่น้อยพรุ่งนี้แล้วสิ ที่จะไป" ชายหนุ่มช้อนสายตาคมนั้นขึ้นมามองหน้าคนที่กำลังจะลุกออกจากเก้าอี้ น้ำเสียงเรียบไม่ได้ดุดันอะไร แต่ในใจคงแฝงด้วยเรื่อง
