นายหญิงน้อย

1427 คำ

ผมเดินคอตกกลับมายังกลุ่มเพื่อนของผม ดูหน้าพวกมันแต่ละตัว ยิ้มเยาะผมชิบหาย "หัวเราะเหี้ยอะไรวะ" ผมถามพวกมันอย่างเอือมระอา "หัวเราคนเกียมัว 5555" แล้วพวกมันก็หัวเราะผมลั่น ไม่เว้นแม้แต่ไอ้น้ำมนต์ "ขำมากมั้ยสัส" ผมมองดูพวกมัน และทำหน้าไม่สบอารมย์ "กูขอขำหน่อยเถอะ ไอ้เชี่ยปุณ เมื่อก่อนมึงยังกับพญาเสือ เวลาออกล่าเหยื่อ ตอนนี้มึงเหมือนกะลูกแมวน้อย ขนปุกปุยยังไงยังงั้น5555" แล้วพวกมันก็หัวเราะผมอีก "เอาที่พวกมึงสบายใจเถอะ ถ้าล้อกูเสร็จแล้วพวกมึงก็ไปเข้าเรียนได้แล้ว" ผมเดินหนีพวกมันเพื่อจะไปเข้าเรียน "เฮ้ยรอด้วย" แล้วพวกมันก็วิ่งตามผมมา ข้าว วันนี้ฉันโคตรอารมย์เสีย ยัยนั่นนอกจากมานั่งข้างแฟนฉัน แล้วยังมีหน้ามาเกาะแขนแฟนฉันอีก รู้จักฉันน้อยไปแล้ว ฉันโมโหจนเลือดขึ้นหน้า ถ้ามีครั้งหน้าฉันจัดการแน่ คู่ดูตัวแล้วไง หลังจากที่ฉันสั่งให้พี่ปุณไปล้างแขนออกฉันก็เดินไปขึ้นเรียนกับเพื่อน โดยไ

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม