"มึงมัวทำอะไรอยู่วะแม่งช้าชิบหาย"
เสียงไอ้ดีเทลดังขึ้น ขณะที่ผมกำลังเดินมาถึง
ซึ่งมีไอ้ดีเทล ไอ้ราช และไอ้น้ำมนต์นั่งรออยู่แล้ว
"เออ ไหนมึงบอกถึงหน้าคณะบริหารตั้งนานแล้ว"
ไอ้น้ำมนต์ถามต่อ
"แต่กูว่าหน้ามึงดูอิดโรย มึงไปทำอะไรมา"
เสียงไอ้ราช
"กูจะไปทำอะไรวะ กูพึ่งมาตอนที่พวกมึงเห็นนี่แหละ ขี้เสือกจังวะ"
ผมพยายามหลบตา เพราะมันสามตัวจ้องจับผิดผมอยู่
"มึงมีพิรุจ ไอ้ปุณ"
ไอ้ดีเทล จ้องหน้า จี้ถามต่อ
"พิรุจอะไร ไม่มี๊"
เชี่ยเอ๊ย แล้วกูจะเสียงสูงทำไมวะเนี่ย
"มึงเหงื่อออก"
พวกห่านี่มันอะไรวะเนี่ย
"กูร้อน แล้วพวกมึงจะไปเรียนกันได้รึยัง แม่งจับผิดอยู่นั่น"
ผมเปลี่ยนเรื่องดีกว่า แม่งเพื่อนขยี้เกิน ถ้ารู้ว่าผมไปแอบทำร้ายตัวเองในห้องน้ำคงล้อผมยันลูกบวช เย็นนี้เจอหนักแน่ ยัยตัวแสบ
"เออไปดิ"
แล้วพวกผมก็เดินไปยังห้องเรียน
"พี่ปุณคะ "
แต่เมื่อผมเดินไปกับกลุ่มเพื่อนก็มีเสียงเรียกหนึ่งดังข
