วิลเลียมเดินเข้ามาในห้องนอนพร้อมกวาดสายตามองไปรอบๆ เพื่อหาคนตัวเล็ก ก่อนที่นัยน์ตาคมกริบจะมาหยุดอยู่ที่เตียงนอน เมื่อเห็นเธอนอนคลุมปมอยู่ก็เดินผ่านเลยไปที่ห้องน้ำเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ใช้เวลาเพียงไม่นานก็เดินกลับมานั่งลงบนเตียงข้างๆเธอ
ทันทีที่รู้สึกถึงที่นอนยวบลงเมลดาที่แกล้งหลับอยู่ใต้ผ้าห่ม หัวใจเต้นรัวแรงขึ้นมาทันที เมื่อย้อนนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้
‘ว่าเขาไว้เยอะแบบนั้น เขาต้องโกรธมากๆแน่’
คิดแล้วก็รู้สึกหวั่นใจขึ้นมา เป็นความกลัวปนกังวลที่เธอสมควรจะพบเจอ เมลดาพยายามหายใจเบาๆเพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายรู้ว่าเธอยังไม่หลับ ตอนนี้เธอยังไม่พร้อมจะให้เขาดุด่า แต่เมื่อรับรู้ถึงผ้าห่มที่กำลังจะถูกแย่งไป มือเล็กก็รีบตะครุบผ้าห่มดึงไว้ไม่ยอมให้เขาดึงไปง่ายๆ
แต่เมื่อแย่งกลับคืนมาได้ หญิงสาวก็ต้องกัดปากตัวเองแน่นเมื่อรู้ตัวว่าเผลอทำตัวให้ถูกจับได้ว่าเธอยังไม่ได้หลับ
“นอนคลุมหัวแบ
