เขาไล้ปลายนิ้วไปบนดวงหน้างามทว่าหญิงสาวกลับเบี่ยงหลบพร้อมหยาดน้ำตา คิลเลียนยัดเยียดความเคียดแค้นและตีตราความชิงชังลงบนตัวเธอ มุกมารินอยากแทรกตัวลงไปใต้ผืนพรม เธอยอมอับอายเพื่อปกป้องพี่ชายให้พ้นผิด กลับกลายเป็นตัวเธอเองที่ต้องเป็นข้าทาสอยู่ในบ่วงพิศวาสของจอมอสูรอย่างคิลเลียน แม็คไพรด์ เธอหลับตาลง
“อยากจะทำอะไรก็เชิญ” หญิงสาวยิ้มขื่นก่อนลืมตาเพื่อเอียงหน้ากลับมามองเขา “แล้วหลังจากนี้เราจะได้...ต่างคนต่างไป!”
นาวาอากาศเอกหนุ่มขบกรามแน่น คำพูดกระแทกใจทำให้เขาเจ็บไปสุดขั้ว ทำไมต้องแคร์เธอ...ก็แค่ผู้หญิงที่ไม่เคยผ่านผู้ชายแต่ไม่ได้มีค่าอะไรมากไปกว่าเลทิเธีย...เธอไม่มีค่า
“ใช่! ต่างคนก็ต่างไป คุณอาจจะได้ไปเจอผู้ชายคนใหม่หลังจากนี้!”
ชายหนุ่มตอบโต้กลับไปอย่างเผ็ดร้อนก่อนโน้มร่างใหญ่โตลงทาบทับร่างแน่งน้อย มุกมารินตระหนกต่อความโกรธเกรี้ยวที่เขาโหมลงบนตัวเธอ คิลเลียนขยับตัวเร็วขึ้น สะโพกหนาภายใต้
