EP 21
1124 คำ
เช้าวันที่หนึ่ง กรกฏาคม เด็กฝีปากกล้าที่ทำเอาเขาเอือมระอามาตั้งแต่รู้ว่าจะต้องเข้าพิธีแต่งงานแทนการหย่าก็กำลังก้าวออกมาจากโฟล์คสวาเก้น สกายร็อคโคในเวลาหกโมงเช้าพอดิบพอดี และทำเอาเขาอึ้งไปชั่วครู่ เมื่อเจ้าหล่อนอยู่ในชุดไทยจักรีสีน้ำตาลอมทองสไบลูกไม้จากอิตาลายลีดอกเดซี่สวยหวาน
ผิดกับท่าทางมาดมั่นก๋ากั่นที่เขาเคยเห็นวันวานคนละเรื่อง ยิ่งเจ้าหล่อนใส่ผ้าถุงยกลายข้าวหลามตัดเล็กๆ ด้วยแล้ว ช่างดูทันสมัย ลดความแข็งกระด้างของท่าทีที่เขาเคยเห็นได้ดีเหลือเกิน ดูหวานขึ้นมากจนแทบจะแยกไม่ออกว่าคนไหนคือคล้ายเดือนหรือเหมือนดาวด้วยซ้ำ
“ตะวัน! ไปรับเจ้าสาวสิ พระท่านจะได้ไม่ต้องรอนาน” เสียงพ่อทำเขาสะดุ้งน้อยๆ ถ้าไม่มีใครสังเกตก็คงไม่เห็น เลยรีบเดินไปยื่นแขนให้เจ้าสาวในนามเกาะ แต่เขาก็ต้องหน้าแตก เมื่อเจ้าหล่อนเมินแถมเดินเชิดใส่อีก
แม้จะเป็นการจัดงานแบบด่วนๆ เชิญแขกด้วยการโทร แฟ็กส์ หรืออีเมลเป็นส่วนใหญ่ แต่สนามหญ้าหน้าบ้านกับริมบึงก็เต็มไปด้วยผู้คนไม่หนีห้าร้อย รวมทั้งพนักงานในฟาร์มของเขา กับในไร่ของพ่อเมียในนาม
ที่ต่างอยากมาชื่นชมสองบ่าวสาวที่สวยราวเทพธิดา และหล่อราวเทพบุตร แม้ผู้เป็นเจ้าบ่าวจะอยู่ในวัยสามสิบหกแล้วก็ตาม แต่ด้วยร่างที่ผอมสูงกับการออกกำลังกายสม่ำเสมอ และเงินหลายพันล้านกับสมบัติพัสถานอื่นๆ ที่เขามี ก็ทำให้เขาดูดีในสายตาของทุกคนได้ไม่ยาก โดยเฉพาะจากสายตาของสนันตนาแฟนสาวในชุดไทยที่จงใจจะข่มความงามของเจ้าสาวด้วยความเรียบหรูดูดีเอาไว้
รวมทั้งรวิสราด้วยที่ไม่ยอมน้อยหน้าเจ้าสาวและ ‘แม่นางแบบไฮโซ’ เป็นแน่ จึงมาร่วมงานด้วยชุดไทยราคาเรือนหมื่น ไหนจะบรรดาแฟนสาวของเขาอีกสองสามคนต่างมายืนดูหนุ่มหล่อผู้ร่ำรวยที่ตัวเองต่างก็หมายมั่นปั้นมือว่าจะได้เข้าประตูวิวาห์กับ ‘แสงตะวัน ผลทับทอง’
เจ้าของฟาร์มม้าใหญ่สุดในประเทศไทยให้ได้ แต่สุดท้ายก็กลับถูกม้ามืดโนเนมที่ไหนไม่รู้มาชุปมือเปิบไปหน้าตาเฉย เจ้าสาวผู้โชคดีในความคิดของสาวเกือบทั้งงานจึงกลายเป็นหนามยอกอกให้หญิงอื่นโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัวนั่นเอง
“เชิญคุณตะวันพาเจ้าสาวเข้าไปด้านในเลยดีกว่าครับ ใกล้จะได้กฤษ์สวมแหวนแล้ว” อิสระที่เป็นทั้งคนจัดการ และจะเป็นพิธีกรไปด้วยเดินมากระซิบเตือนเจ้านายหนุ่มที่ยืนคุยอยู่กับนายกเทศบาล กับกลุ่มกำนันที่เขาให้ความนับถือเชิญมางานในช่วงเช้าเพียงไม่กี่คนเท่านั้น
แสงตะวันหันไปมองเจ้าสาวแสนสวยยืนอยู่กับแม่และผองเพื่อน พร้อมทั้งเมินหมางไม่เมียงมองมาทางเขาด้วยซ้ำ แต่เขาก็จำต้องเดินเข้าไปหา “ใกล้ได้เวลาแล้วครับคุณน้า”
แล้วกระซิบบอกดุจเดือนแทนที่จะบอกเจ้าสาว “หนูดาวมายืนข้างคุณตะวันสิจ๊ะ ใกล้จะได้เวลาแล้ว เราต้องเข้าไปด้านในแล้วนะจ๊ะ” เหมือนดาวไม่ชอบใจแม่นักที่เดินมาจูงมือไปหาเขาพร้อมกับส่งมือบางของลูกให้เขาประคองเดินขึ้นไปนั่งยังปลัมในพิธีที่มีเต้นทรงสีขาวกางเอาไว้ พระเณรรวมสามสิบหกรูปพร้อมสวดให้พรตอนรดน้ำสังข์หลังสวมแหวนหมั้นเรียบร้อยแล้ว
“หนูดาวขยับเข้ามาใกล้ๆ พี่หน่อยสิลูก เวลาสวมแหวนจะได้ไม่ต้องโน้มตัวมาก ถ่ายรูปออกมาแล้วไม่สวยอย่าหาว่าพ่อไม่บอกนะ” อาทิตย์นั่งอยู่บนโซฟากระซิบบอกสะใภ้
“อ้าว! เจ้าตะวันเตรียมแหวนได้ พอพ่อบอกว่าถึงเวลาก็สวมให้น้องเลยนะ” แล้วหันไปบอกลูกชายที่เอาแต่นั่งเงียบไม่เอ่ยอะไรตามสไตล์ของเขา
ครั้นพอถึงเวลา แหวนเพชรน้ำงามสามกระรัตซึ่งเป็นวงเดียวกับแหวนที่อาทิตย์ใช้หมั้นหมาย ‘แสงจันทร์’ ภรรยาสุดรักก็ถูกมือลูกชายค่อยๆ ดึงออกจากพานดอกไม้
“หนูดาวส่งมือให้พี่สิลูก”
ดุจเดือนกระซิบเตือนลูกสาวที่นั่งพับเพียบเรียบร้อยพร้อมกับส่งยิ้มน้อยๆ ให้คนในงานที่มองมาหาแม้ตัวเองจะไม่รู้จักก็ตาม ก่อนจะยื่นมือซ้ายไปหามือซ้ายของเขา แล้วบรรจงสวมแหวนให้อย่างแผ่วเบาและนุ่มนวล
“เจ้าบ่าวจูบมือเจ้าสาวค้างไว้ด้วยครับ ขอเก็บภาพครู่หนึ่งนะครับ”
นักข่าวท้องถิ่นที่อาทิตย์เป็นคนเชิญมาทำข่าวส่งเสียงเรียกร้องออกไป ซึ่งทั้งสองก็ยินยอมทำตามแต่โดยดี แม้ในใจต่างฝ่ายจะต่างไม่ได้ปลาบปลื้มกับงานนี้สักเท่าไหร่นัก และไม่ต้องรอให้ใครบอกอีก เหมือนดาวก็พนมมือบางทั้งสองข้างขึ้น แล้วก้มกราบแทบตักของชายที่ตัวเองนั้นเกลียดไม่น้อย แถมยังคงปักใจเชื่อว่าเขาจะต้องมีส่วนรู้เห็นในการตายของพี่กับพ่อเป็นแน่
‘อีกไม่นานฉันจะกระชากหน้ากากของนายออกมาให้คนเห็นไปตามๆ กันแน่ ไม่เชื่อคอยดู’
ในใจก็บอกคำนี้ไป ส่วนกายก็ก้มกราบเขาก่อนจะถอนกายขึ้นมา แล้วดึงแหวนทองคำขาวฝังเพชรหนึ่งกระรัตออกจากพานดอกไม้แล้วสวมนิ้วนางข้างซ้ายให้เขาไม่แพ้กัน “ขอเก็บภาพเจ้าบ่าวเจ้าสาวนั่งใกล้ๆ กันด้วยนะครับ ช่วยขยับจนติดกันเลยนะครับ คุณตะวันโอบเอวเจ้าสาวด้วยนะครับ”
แสงตะวันอยากจะด่านักข่าวจอมเรียกร้องจริง เพราะขยันขอเหลือเกิน เขาก็เดาได้ไม่ยากว่าอีกคนก็คงจะรู้สึกเหมือนกันเป็นแน่ และคงอยากให้งานนี้จบลงเร็วๆ เช่นกัน จะเห็นได้จากเจ้าหล่อนแทบไม่อยากขยับมาหาเขาด้วยซ้ำ จนเขาต้องเป็นคนขยับเข้าไปใกล้จนตัวติดกันก็ว่าได้
“หอมแก้มด้วยครับคุณตะวัน แล้วจ่อจมูกไว้ที่แก้มนานๆ นะครับขอเก็บภาพก่อน” จากเมื่อครู่อยากจะด่าเจ้าตากล้องจอมแส่ แต่ตอนนี้เขารู้สึกอยากจะขอบคุณมากกว่า เพราะเกิดอาการหมั่นไส้เจ้าสาวข้างๆ ที่เย่อหยิ่งทำท่าทางไม่อยากให้เขาเข้าใกล้นัก
- ผู้เขียน
