EP 22
1164 คำ
“นั่นล่ะครับแบบนั้นล่ะครับ” เลยประชดด้วยการสอดแขนซ้ายไปหาเอวคอดแล้วกอดไว้แน่นๆ มือขวาจับปลายคางมนเอาไว้แล้วหอมฟอดใหญ่ไปเต็มรัก แถมค้างไว้ให้ตากล้องได้เก็บภาพนั้นอย่างจุใจอีกต่างหาก ทำเอาคนในงานต่างปรบมือด้วยความชื่นชอบไปตามๆ กัน
จะมีไม่ชอบก็ไม่กี่คนเท่านั้น หนึ่งคือเจ้าสาวจำเป็น สองกับสามคือคู่ขาคู่นอนของเขาที่ต่างจ้องมองไปหาเจ้าสาวแสนสวยด้วยความอิจฉาริษยาไปตามๆ กัน ส่วนสาวคนที่สี่ห้าหกกระทั่งหลักยี่สิบที่มาร่วมงานนั้น ต่างก็อิจฉาไปตามๆ กัน ทว่าไม่ได้มีความริษยาแต่อย่างใด ด้วยรู้ตัวเองดีว่าดีกรีไม่ถึงคนอย่าง ‘คุณแสงตะวัน ผลทับทอง เจ้าของฟาร์มใหญ่’ อยู่แล้ว ทั้งด้านความสวยและฐานะทางการเงิน การศึกษา
“เชิญแขกรับประทานอาหารได้เลยนะครับ เสร็จแล้วจะได้มาร่วมกันรดน้ำสังข์ให้เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวครับ” อิสระประกาศใส่ไมโครโฟนที่ถือติดมือไว้อยู่แล้ว จากนั้นก็เข้าไปเชิญเจ้าบ่าวเจ้าสาวให้เข้าไปเตรียมตัวในบ้าน “เดี๋ยวผมจะคุยกับแขกแถวนี้ล่ะ ถึงเวลาก็มาเรียกแล้วกัน”
แสงตะวันไม่ยอมไป “หนูดาวรีบเข้าบ้านก่อนดีกว่า จะได้เปลี่ยนชุด” แต่เจ้าสาวแสนสวยนั้นถูกเพื่อนกับช่างแต่งหน้าตรงเข้ามาหาแล้วพาเข้าบ้านไปอย่างรวดเร็ว
เก้าโมงห้าสิบนาทีคนในงานต่างก็อึ้งไปตามๆ กัน เมื่อมองไปยังประตูบ้านที่มีเจ้าสาวแสนสวยในชุดไทยดุสิตสีน้ำเงินเข้ม ตัวเสื้อปักดิ้นทองตรงหน้าอก คอและแขน ส่วนผ้าซิ่นนั้นเป็นผ้าไหมยกเงินจับจีบหน้านางแล้วยกทองตรงจีบกับชายพก เครื่องประดับแบบไทยและเป็นเครื่องทองแท้ล้วนๆ ซึ่งได้อานิสงค์จากแม่ของอนุทัยให้ยืมมา เพราะมีอยู่แล้วตั้งแต่สมัยแต่งงานใหม่ๆ เหมือนดาวยืนยิ้มนิ่งๆ ให้ช่างภาพกดชัดเตอร์จนสมใจ
“เชิญทางนี้เลยครับคุณหนูดาว”
ก่อนจะเดินตามอิสระไปในปลัมพิธีอีกครั้ง เพื่อขึ้นนั่งตั่งทองคู่กับเจ้าบ่าวที่เอาแต่อึ้งทึ่งในความงามของเจ้าสาวจนกินข้าวไม่ลงแถมพูดอะไรไม่ออกแม้แต่คำเดียวด้วยซ้ำ สองคู่ขาสาวเองก็อึ้ง ทึ่ง จนพูดไม่ออกเช่นกัน ด้วยไม่คาดคิดว่าสาวเปรี้ยวที่เห็นเมื่อสองอาทิตย์ก่อนนั้น พอมาอยู่ในชุดไทยแล้วจะสวยหวานสะกดใจคนทั้งงานให้มองตามทุกอิริยาบทได้แบบนี้
สองหัวใจที่รักและหวงของของตัวเองนั้นปั่นป่วนด้วยความไม่เป็นสุข ด้วยกลัวว่าคู่นอนของตัวเองจะหลงใหลเมียเด็กหน้าตาสะสวยคนนี้จนลมแบ่งเวลาไปหาตัวเองไปตามๆ กัน และนั่นทำให้ต่างก็ไม่เป็นสุขใจเอาเสียเลย
“พ่อขอให้ลูกทั้งสองจงครองคู่กันอย่างมีความสุขตลอดไปนะ”
ผิดกับอาทิตย์ที่ยืนให้พรคนทั้งสองด้วยหัวใจอิ่มสุข แม้งานแต่งนี้จะเป็นเพียงละครหลอกตาคนอื่น แต่อย่างน้อยๆ เขาก็ได้มายืนรดน้ำสังข์ให้พรลูกพร้อมภรรยาถูกต้องตามกฏหมายอย่างที่ใจอยากให้เป็นเรียบร้อยแล้ว
ทำให้อดคิดถึง ‘แสงจันทร์ ผลทับทอง’ เมียคนแรกและเป็นเมียที่เขารักมากที่สุดอย่างช่วยไม่ได้ ถ้ามะเร็งไม่มาคร่าชีวิตเมียไปก่อน ป่านนี้เขาอาจจะได้อุ้มหลานหลายคนแล้วก็เป็นได้
แต่ตอนนี้ก็คงจะไม่สายที่จะหวัง แม้พ่อลูกชายจะสามสิบหก และไม่เห็นเรื่องงานแต่งเป็นจริงเป็นจังนัก แต่สะใภ้วัยละอ่อนกับความสวยไม่น้อยหน้าแฟนสาวคนไหนๆ ของลูก คงจะพอช่วยให้เขาได้ลุ้นเรื่องหลานบ้างไม่มากก็น้อย
สี่โมงเย็นเป็นเวลาเริ่มงานเลี้ยง ตรงสนามท่ามกลางดงดอกทานตะวันกว่าเจ็ดสิบไร่ ซึ่งเป็นกิจการที่ณรงค์ทำไว้และเกือบจะล้ม ส่วนเจ้าบ่าวในงานก็มาสานต่อได้ทันท่วงที ไร่นี้จึงกลับมาเบ่งบานไม่แพ้ทานตะวันอีกครั้ง
“เจ้าสาวของตะวันไปไหนล่ะคะ” สนันตนามาในชุดเซ็กซี่ด้วยกระโปร่งผ่าหน้าสูงถึงโคนขาที่ผู้เป็นเจ้าของจงใจจะเน้นช่วงขาเรียวยาว กับเนื้อผ้ามีน้ำหนักเข้ารูปสูงโปร่งของความเป็นนางแบบอย่างจงใจมือก็เกาะแขนเจ้าบ่าวโดยไม่แคร์สายตาใครๆ เลยด้วยซ้ำ
“นั่นสิคะ หรือว่าหนีกลับบ้านนอกไปแล้ว” รวิสราเองก็ไม่ยอมน้อยหน้าเช่นกัน รีบส่งเสียงมาก่อนตัวจะตรงเข้าไปเกาะแขนอีกข้างของเจ้าบ่าวไว้ โดยไม่แคร์สายตาใครต่อใครเช่นกัน อีกทั้งแขกสำคัญก็ยังมาไม่ถึงสองสาวจึงรีบแสดงความเป็นเจ้าของเจ้าบ่าวได้เต็มที่
แม้แต่ตอนเจ้าสาวตัวจริง ไปแต่งตัวอยู่บ้านพ่อจะก้าวขาลงมาจากรถคันเดิมเมื่อเช้านี้แล้ว สองสาวก็ไม่คิดจะปล่อยมือออกจากแขนเจ้าบ่าวแต่อย่างใด
“ไปรับเจ้าสาวสิตะวัน”
ผู้พ่อต้องมาเตือนอีกครั้ง นเจ้าบ่าวถึงได้ผละจากสองแฟนสาวเดินไปยังรถที่เขาคิดว่ามีแม่มดจำแลงมาในคราบเทพธิดายืนหลอกตาอยู่ในชุดเจ้าสาวกระโปรงสุ่มใหญ่อลังการกว่าใครๆ ในงานโดยสิ้นเชิง
สนันตนามองร่างสูงเพรียวมีชุดสีขาวเกาะอกชูตั้งรัดรูปจากช่วงอกจนถึงสะโพก กระโปรงเป็นทรงสุ่มใหญ่สวยข่มชุดของตัวเองที่ใส่อยู่ให้ด้อยลงไปได้ไม่ยากเลยสักนิดเริ่ดมากค่ะ
หากมองแต่ไกลก็ไม่แตกต่างจากเจ้าหญิงในเทพนิยายสวยเริ่ดหรู โดดเด่นไม่หลงเหลือพื้นที่ใดให้สาวไหนทัดเทียมได้ แต่ถ้ามองใกล้ๆ แล้วสนันตนากลับมองเห็นภาพนางมารร้ายที่มาแย่งชิงทุกอย่างในมือของตัวเองไปครอบครองไว้หน้าตาเฉยนั่นเอง
‘แกจะได้ยืนเชิดอยู่นี่ไม่นานหรอก’
แม้ใบหน้าจะยิ้มให้ผู้คนที่เริ่มมางานสักแค่ไหน แต่ในใจของสาวนางแบบแล้ว กลับมุ่งมั่นจะเอาชายคนรักที่คบหากันมากว่าห้าปีคืนให้ได้ ไม่ว่าจะต้องทำด้วยวิธีไหน ยุ่งยากสักเพียงใด ผู้ชายสมบูรณ์แบบไปทุกด้านคนนี้จะต้องกลับมาหาตัวเองอีกครั้งอย่างแน่นอน
“ฉันจะเอาคุณตะวันคืนมาเป็นของฉันให้ได้ ไม่เชื่อคอยดู” ผิดกับรวิสราที่ประกาศก้องกับบรรดาเพื่อนสาวที่ตัวเองลากมาร่วมงานด้วยจะได้เป็นพรรคพวกสู้กับเจ้าสาวได้ เพราะความเป็นคนตรงและซื่อเกินกว่าจะเก็บอาการไม่พอใจเอาไว้แต่เพียงผู้เดียว
- ผู้เขียน
