บทที่ 14
เรื่องราวระหว่างลูกสะใภ้กับพี่สาวของนางถูกเล่าให้กับแม่สามีฟังโดยสาวใช้อย่างชิงอี้
“เจ้าก็จับตาดูเอาไว้ก่อนแล้วกัน น่าสงสารหรงหรงนางเป็นเด็กหัวอ่อน และพอดูจากวันนี้ฝูอิงก็เป็นสตรีที่ร้ายกาจกว่าที่เคยรู้”
คนเป็นแม่อยากจะเอ่ยออกไปด้วยซ้ำว่านี่คงเป็นบุญของตระกูลรั่วขนาดไหนที่ไม่ได้ฝูอิงมาเป็นสะใภ้แต่เป็นฝูหรงแทน
แม้ว่าฝูหรงจะเป็นเพียงบุตรสาวของอนุแต่กิริยาท่าทางรวมถึงความรู้หญิงสาวก็มีอย่างที่คุณหนูทั่ว ๆ ไปควรจะมี แค่นี้คนเป็นแม่ก็พอใจแล้วกลัวอย่างเดียวจะเสียรู้พี่สาวที่เจ้าเล่ห์เข้าสักวัน
ฝูอิงก็ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ถึงได้ให้มารดาของตน อาศัยความสนิทสนมมาขออยู่ในจวนของอดีตคู่หมาย แต่เมื่อนึกถึงนิสัยที่ผ่านมาของฮูหยินตระกูลฝูแล้วก็ไม่แปลกใจเท่าไร เพราะมักจะทำอะไรขัดหูขัดตาใครต่อใครอยู่บ่อยครั้ง โดยเฉพาะครั้งนี้ เพราะสามีนางไม่รู้กระมัง รั่วฮูหยินถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย
“วันนี้
