บทที่ 19
ในห้องรับแขกที่ตกแต่งอย่างอบอุ่น มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกไม้อบอวลอยู่ในอากาศ หญิงสาวยืนอยู่กลางห้องด้วยท่าทางสุภาพอ่อนโยน นางสวมชุดกระโปรงยาวสีอ่อน ผมเรียบหรูถูกจัดแต่งอย่างพิถีพิถัน ในมือของนางถือถาดชาที่มีกาน้ำชาและถ้วยชาสองใบ
ฝูหรงเดินอย่างเงียบๆ เข้าหามารดาของสามีที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ประธาน หญิงชราเงยหน้าขึ้นมองด้วยความประหลาดใจเมื่อนางค่อยๆ วางถาดชาลงบนโต๊ะ
“ท่านแม่เจ้าคะ ข้าชงชามะลิให้ท่าน หวังว่าท่านจะชอบ” นางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและนอบน้อม จากนั้นค่อยๆ เทชาใส่ถ้วย ยื่นให้มารดาสามีด้วยสองมือ
รั่วฮูหยินรับถ้วยชามาอย่างไม่คาดคิด ใบหน้าของนางแสดงความสงสัยเล็กน้อย แต่ก็ยิ้มบางๆ “ขอบใจนะ ช่างเอาใจใส่จริงๆ เด็ก ๆ ในจวนไปไหนหรือถึงให้เจ้ามารินน้ำชาเช่นนี้”
หญิงสาววางกาน้ำชาลงข้างๆ ด้วยท่าทางสงบเสงี่ยม “ข้าเห็นทุกคนต่างพากันวิ่งวุ่น ข้าไม่ได้ทำอะไรจึงอาสาชิงอี้ยกน้ำชามา รู้ว่าท่
