11
ความผิด
"แต่พี่แก้วกับพี่แป้งมาว่าพี่มิลก่อนค่ะพ่อเลี้ยง" ใบบัวเอ่ยบอกที่ผ่านมาเธอกลัวสองคนที่มามากพอแล้วแต่ไปนี้เธอจะไม่กลัวอีกต่อไป ทว่าคำบอกเล่าของเธอทำให้ทั้งแก้วรุ้งและแป้งร่ำตวัดสายตามองมาบ้างบอกว่าถ้ามีโอกาสจะจัดการเธอแน่
"พวกเราแค่พูดค่ะไม่ได้เจาะจงว่าจะเป็นคุณมิลลิกาซักนิด แต่เธอนี่สิคะเอาข้าวราดแกงมาสาดใส่แก้วจนสภาพเป็นแบบนี้"
"ยังไม่พอนะคะยังตบหน้าแป้งอีกค่ะ" แป้งร่ำได้ทีก็ฟ้องเมื่อเห็นพ่อเลี้ยงหนุ่มเงียบไปเพราะคิดว่าเขานั้นจะเชื่อเธอกับแก้วรุ้งเป็นแน่
"หึ! ถ้านายโง่เชื่อยัยเห็บหมาสองตัวนี้ก็แล้วแต่" นอกจากมิลลิกาจะไม่กลัวยังยกแขนขึ้นมากอดอกพร้อมเหยียดยิ้มที่มุมปากทำให้แก้วรุ้งและแป้งร่ำได้แต่ข่มความไม่พอใจไว้ภายใน
"ต่อไปอย่าให้ฉันรู้ว่ามีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก"
"ส่วนเธอมานี่" ภามินเอ่ยเสียงเย็นก่อนจะดึงแขนของมิลลิกาออกไปโดยมีสายตาของทุกคนมองตามก่อนจะแยกย้ายกันออกไปปล
