บทที่ 7 เซ็งอารมณ์

1284 คำ
หลังจากที่นอนดูดาวด้วยกันจนเบื่อ เสือก็พามีนากลับมาที่ห้องนอน ทั้งสองคนยังคงติดใจในรสรักของกันและกันสานความสัมพันธ์กันต่อจนอ่อนเพลียและเผลอหลับไปในอ้อมของกันและกัน และในวันต่อมา ชายหนุ่มสะกิดเรียกหญิงสาวให้ตื่นจะได้เดินทางกลับและแวะเที่ยวตามทางในระหว่างที่กลับกรุงเทพ "มีนาคะตื่นได้แล้วค่ะ" "อื้อ หนูง่วงค่ะพี่เสือ" หญิงสาวบิดตัวไปมาก่อนจะลุกขึ้นนั่งเมื่อถูกชายหนุ่มเรียกไม่หยุด มีนาขยับใบหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะโอบรอบคอเอาไว้และเอ่ยออกมาเสียงออดอ้อน "พี่เสือทำมีนาเพลียทั้งคืนเลยค่ะ" "ทำอะไร... เรานอนเฉยเองนะพี่ทำเองหมด" "ทำเองอะไรหนูขึ้นให้พี่อยู่เลย ลืมไปแล้วเหรอคะ" หญิงสาวร้องทักท้วงออกมาอย่างไม่ยอมแพ้ ทำมาพูดว่าเธอนอนเฉยๆ ทั้งที่ตัวเองเรียกร้องไม่หยุด "ไปอาบน้ำเลยพี่จะเก็บของให้" เขาลูบผมหญิงสาวอย่างเอ็นดูก่อนจะดึงเธอให้ลุกขึ้นยืนและอุ้มไปส่งถึงในห้องน้ำ เธอก็เป็นแบบนี้ตลอดแหละงอแงไม่ยอมตื่น มันคงเป็นนิสัยส่วนตัวไปแล้ว "ก็ได้ค่ะ" มีนาเดินเข้าไปในห้องน้ำด้วยสภาพไม่ค่อยเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ หญิงสาวล้างหน้าแปรงฟันให้เรียบร้อย อาบน้ำให้สบายตัวก่อนจะเดินออกมาเปลี่ยนชุดที่พี่เสือเตรียมเอาไว้ให้ หลังจากที่เรียบร้อยทุกอย่างทั้งสองคนก็มากินข้าวด้วยกันในห้องอาหารของโรงแรม หญิงสาวตักกินแค่พอดีเท่านั้นเพราะอยากจะไปเที่ยวระหว่างทาง และอาจจะต้องกินของอร่อยอีกหลายที่ "กินน้อยจัง" "พอแล้วค่ะ เดี๋ยวหนูจะไปกินที่อื่นอีก" "เที่ยวเก่งจริงๆ ไม่คิดจะกลับไปพักผ่อนบ้างหรือไง" "ไม่ค่ะ นานๆออกมากับพี่เสือทีต้องเที่ยวให้สุด" ชายหนุ่มยีผมหญิงสาวเล่นอย่างหมั่นไส้ ลุกขึ้นไปหยิบน้ำเย็นและผลไม้มาให้เธอกินเล่นระหว่างที่รอเขากินข้าวอิ่ม จากนั้นก็เช็คเอาท์ออกจากโรงแรมและขับรถเพื่อเดินทางกลับ ตลอดทางหญิงสาวก็ค้นหาข้อมูล แวะเที่ยวที่นั่นที่นี่ในระหว่างทางที่กลับ ทั้งสองคนเดินลงมาเที่ยวคาเฟ่ร้านดัง มีนาถ่ายภาพเล่นอย่างเพลิดเพลินก่อนจะชะงักไปเมื่อมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจากของชายหนุ่ม "พี่เสือ... โทรศัพท์ดังค่ะ" "หือ... ไอ่วชิเหรอ" เขากดดูหน้าจอก่อนจะกดรับสายเพื่อนสนิท ถ้าจะให้คาดเดาก็คงไม่พ้นโทรชวนไปเที่ยวที่ร้าน "ว่าไงวชิ" (คืนนี้ที่เดิมครับเพื่อน เจอกันสองทุ่มตามเวลาปกตินะ เดี๋ยวจัดสาวมาเอนเตอร์เทนสักสี่ห้าคน เอาแบบอึ๋มๆ ดีป่ะ) "ไร้สาระมึงเนี่ย เบาๆบ้าง" (เออน่า มาด้วยล่ะเดี๋ยวกูโทรหาน้องรักก่อน) "เดี๋ยวกูบอกให้เอง มีนาใช่มั้ย" (เอองั้นฝากด้วย แค่นี้) เสือกดตัดสายก่อนจะหันไปมองหญิงสาวที่ตอนนี้เอียงคอมองด้วยความสงสัย "พี่วชิเหรอ" "อืม มันบอกว่าสองทุ่มเจอกันที่ผับ Y ให้ชวนหนูไปด้วยเหมือนเดิมค่ะ" "หนูอยากนอนอ่ะ พี่วชิเนี่ยนะปาร์ตี้เก่งเกิน แล้วอย่าบอกว่าเอาสาวมาเอนเตอร์เทน ถ้าพี่วชิให้ผู้หญิงมานั่งตักพี่เสืออีกมีนาจะจัดการแน่" หญิงสาวทำหน้าหงุดหงิดรู้สึกเซ็งมากในทุกครั้งที่ต้องไปผับพี่วชิและเขาชอบเอาผู้หญิงมาคอยดูแลชงเครื่องดื่มให้ตลอด เธอภาวนาอยากให้เขามีแฟนเร็วๆ จะได้เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นคนนี้ "เอาน่างั้นเรารีบกลับเถอะไปพักผ่อนแล้วค่อยออกไป" "ก็ได้ค่ะ" หลังจากนั้นทั้งสองคนก็พากันกลับมาที่กรุงเทพซึ่งก็เป็นเวลาคล้อยบ่าย มีนาและเสือนอนหลับพักผ่อนกันจนถึงเย็น จากนั้นก็แต่งตัวเปลี่ยนชุดใหม่เดินทางมาที่ผับ Y ตามเวลาที่นัดกับวชิไว้ "น้องรักมากอดหน่อย" วชิเดินมาสวมกอดมีนาอย่างเช่นปกติ เสือที่เห็นก็แอบเตะขาเพื่อนด้วยความหมั่นไส้ "ไอ่เสือมึงเตะกูเพื่ออะไร" "หมั่นไส้ไปนั่งเลย" เขาลากคอเพื่อนออกมาจากตรงนั้นก่อนจะหันไปยิ้มให้มีนาและเดินไปยังโซฟาประจำตัว มีนาเดินไปนั่งลงข้างพี่ชายก่อนจะซบใบหน้าลงกับไหล่ออดอ้อนไม่หยุด "พี่มาร์คคิดถึงจังเลย" "ไม่กลับบ้านเลยนะยัยเด็กแสบ นอนทำไมคอนโดนักหนามันมีอะไร" "มันใกล้มหาวิทยาลัยนี่คะ" น้องสาวคนเก่งเอ่ยออกมาเสียงหวาน พี่ชายรุมเอาอกเอาใจ สั่งเครื่องดื่ม ของกินเล่น ไหนจะไถ่ถามคอยตามอกตามใจทุกอย่างสารพัดที่พี่ชายจะทำให้ได้ "กลับบ้างเถอะเปลี่ยนกันออกบ้านบ้างดิ" "ชิ นึกว่าอะไรซะอีก" ธเนศหันไปมองเสือเอ่ยถามช่วงวันหยุดของเขาในอาทิตย์หน้า เขาว่าจะชวนไปเที่ยวกันซึ่งไม่รู้ว่าเพื่อนคนนี้จะว่างรึเปล่า "เสือ อาทิตย์หน้ามึงว่างป่ะ" "ไม่ว่างอ่ะดิ อาทิตย์หน้าไปสิงคโปร์ แม่จะเปิดห้างที่นั่นต้องไปดูงานสักหน่อย" "ไปด้วยดิอยากเที่ยวสิงคโปร์เหมือนกัน ไม่ได้ไปนานแล้วอ่ะ" "งั้นกูไปด้วย" เสือหันไปมองมีนาด้วยใบหน้าที่มีคำถาม หญิงสาวใบหน้างอง้ำส่ายหน้าไม่ยอมให้คนอื่นไปด้วย นั่นเท่ากับว่าอิสระจะหายไปและเธอเองจะอยู่กับเขาตลอดเวลาไม่ได้ "ไปทำไมกูไปทำงาน" "มึงก็ทำงานไปไง เดี๋ยวพวกกูเที่ยวกันเองแหละตกลงตามนี้มั้ย มีนาไปเที่ยวกับพวกพี่นะ" หญิงสาวอึ้งไปอย่างพูดไม่ออก ตามจริงเธอต้องไปกับเขาอยู่แล้วและถ้าพวกพี่ไปด้วยกันหมดเธอเองจะทำยังไงล่ะ "เอ่อ... คือว่า" "ไปเหอะน่าเดี๋ยวพี่จ่ายเงินให้เอง ตามนี้เดี๋ยวกูจองตั๋วเครื่องบินและโรงแรมให้" "มะ...ไม่ต้องเดี๋ยวกูจองให้เอง" เสือรีบออกตัวก่อนเพราะเขาสั่งลูกน้องจองตั๋วเครื่องบินให้มีนาไปแล้วเดี๋ยวจะเสียซ้ำซ้อนอีก ทุกคนไม่ได้สงสัยอะไรเลยจึงเออออตามที่เพื่อนบอก และพวกเขาเองจะได้ไม่ต้องเหนื่อยมาก "งั้นก็ได้ตามนี้แหละ พวกมึงส่งพาสปอร์ตให้ไอ่เสือด้วยนะให้มันจัดการ" "โอเคตามนั้น" "ปาร์ตี้ริมสระที่สิงคโปร์ต้องมาแล้วนะเว้ย" มีนาใบหน้าบึ้งบูดหงุดหงิดเป็นอย่างมากที่พวกพี่ทั้งหลายเป็นมารขัดขวางความสุขของเธอ เธอยกแก้วน้ำขึ้นดื่มก่อนจะเอ่ยเสียงเรียบ "ไปห้องน้ำแป๊บนะคะ" เธอลุกขึ้นเดินออดไปทันที เสือที่มองตามหญิงสาวไปก็รีบลุกขึ้นตามไปด้วย เพราะดูท่าทางเธอจะเสียอารมณ์เป็นอย่างมากที่ไอ่พวกนี้ตามไปด้วย "มีนาเดี๋ยวสิ" "ทำไมไม่ได้ไปกันสองคนคะ" หญิงสาวกอดอกสะบัดหน้าใส่ชายหนุ่ม เสือถอนหายใจออกมาเล็กน้อยดึงเธอเข้ามาใกล้ก่อนจะสวมกอดเอวเล็กไว้หลวมๆ "เอาไว้ค่อยไปที่อื่นก็ได้ ครั้งนี้ถือว่าไปเที่ยวก่อน" "หนูอุตส่าห์จะได้ไปเที่ยวกับพี่อ่ะ ฮืออออ พวกมารหัวใจ ไอ่พวกพี่บ้า...!"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม