บทที่ 11 ง้อด้วย

1303 คำ

มีนาเบือนหน้าหนีชายหนุ่มไปอีกทาง แต่ก็ยังถูกตามวอแวไม่เลิกโดยมือปลาหมึกที่ไต่ยุกยิกกลั่นแกล้งเธอไม่หยุด หญิงสาวดันตัวเขาให้ออกห่างแต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ยอมเช่นกัน "อยู่นิ่งๆสิคะมีนา ถ้าน้องดิ้นอีกพี่จูบจริงนะ" "พี่ออกไปให้ห่างหน่อยสิ" "ไม่ต้องมางอนพี่เลย เดี๋ยวรอบนี้พี่เปย์น้องไม่อั้นเลย อยากได้อะไรซื้อให้หมดเลยถือว่าเป็นการไถ่โทษและง้อในแบบของพี่" เขายื่นแบล็คการ์ดในกระเป๋าสตางค์ส่งไปให้เธอตรงหน้า หญิงสาวมองบัตรในนั้นอย่างลังเล ไหนๆก็ทำเธอร้องไห้มาตั้งหลายวันปล้นเงินสักหน่อยดีกว่าให้คุ้มกับที่เสียน้ำตาไป "ก็ได้ค่ะ" เธอรับบัตรมาไว้ในมือก่อนจะยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ อยากสายเปย์ใช้เงินแก้ปัญหาดีนักมันต้องโดนจัดหนักซะหน่อย และตลอดการเดินทางชายหนุ่มยังคอยไถ่ถามและวุ่นวายกับเธอไม่หยุด สั่งนั่นนี่มาให้กินอย่างเอาอกเอาใจและทุกครั้งที่เขามีความผิดก็จะเป็นแบบนี้แหละ ตามใจแบบพิเศษจนน่าห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม