“คุณนี่เจ้ากี้เจ้าการจังเลยนะ”
“งั้นตอนนี้เลย”
ฐิรดลพูดจบช้อนอุ้มเธอพากระโดดลงในสระน้ำที่กำลังเดินผ่านพอดี ภัทรวรินทร์ใจหายวาบไม่คิดว่าฐิรดลจะทำกับเธอแบบนี้ ในใจก็นึกสาปแช่งเขาไปด้วย
หญิงสาวตะเกียกตะกายภายในสระน้ำที่ลึกกว่าสามเมตร พอพาตัวเองทะลุผิวน้ำขึ้นไปรับเอาอากาศเข้าปอดได้ก็พบว่าสร่างเมาไม่น้อย อีกทั้งขาของเธอก็ยังพาตัวเองลอยตัวอยู่ในน้ำได้อีกด้วย
อ้าปากจะด่าเขาให้สมกับที่เก็บสะสมคำเอาไว้ในใจเสียหน่อยก็ต้องหุบปากฉับลง พยายามจะลอยตัวและกลับไปที่ขอบสระน้ำ
“คุณทำได้แล้วนี่”
ฐิรดลบอกกลั้วหัวเราะ ก่อนจะว่ายเข้าหาเธอพร้อมกับดึงเข้าไปยังบันได ใกล้ ๆ ตรงนั้น เขาใช้ร่างกายบึกบึนของเขากักเธอเอาไว้ในอ้อมแขน แล้วโน้มหน้าที่น้ำเกาะอยู่พราวทั่วไม่ต่างจากเธอถามชิดริมฝีปาก
“เราเริ่มต้นกันใหม่อีกครั้งนะ”
ภัทรวรินทร์มองเขา เม้มปากน้อย ๆ ไม่ตอบรับ แล้วออกแรงดิ้นให้หลุดจากเขา แต่ก
