ฐิรดลกลับเข้าไปในงาน ก็พบกอบสุข ภรรยาของเกษมสันต์ ยืนโดยมี ลูกสาว ลูกชายห้อมล้อมอยู่รอบตัว วันนี้กอบสุขหอบเอาร่างกายผ่ายผอมมาร่วมงานด้วย
และทันทีที่หันมาเห็นเขาเข้า กอบสุขก็ยิ้มเซียว ๆ ส่งสายตาเรียกให้เข้าไปหา ฐิรดลที่ตั้งใจจะเข้าไปทักทายอีกฝ่ายอยู่แล้ว เลยออกเดินตัดห้องจัดเลี้ยงไปยังโต๊ะของภรรยาเกษมสันต์ ไปถึงก็ยกมือไหว้อีกฝ่ายอย่างที่มารยาทจะพึงมี
“สวัสดีครับคุณป้า”
กอบสุขเอื้อมมือมาจับต้นแขนของเขาไว้ด้วยอากัปกิริยาสนิทสนม “ป้าดีใจที่ได้เจอหมอคีย์คืนนี้ด้วย”
ฐิรดลยิ้มรับจาง ๆ ถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย
“สบายใจขึ้นแล้วใช่ไหมครับคุณป้า”
กอบสุขพยักหน้าเนือย ๆ ตอบรับว่าดีขึ้นบ้างแล้ว คราวก่อนนั้นที่ต้องเข้าโรงพยาบาลกลางดึกก็เพราะนอนอยู่ดี ๆ ก็ใจสั่นขึ้นมาเสียอย่างนั้น
เขาเลยจำต้องนั่งปักหลักตรงนั้นเมื่อกอบสุขชักชวนพูดคุยไปเรื่อย ๆ จนสบจังหวะที่ลูก ๆ ของตนทยอยลุกไปทางอื่นแล้วก็ค่
