‘มึงหยุดพูดชื่อนั้นเลย หยุดเลย!’
แม้ตอนนั้นฐิรดลจะไม่ยอมรับ แต่การตวาดบอกให้พวกตนหยุดพูด หยุดเดา พวกตนก็พอจะรู้แล้วว่าเป็นเด็กสาวคนนั้นจริง ๆ อีกทั้งตอนที่เมาหนัก ๆ จนผล็อยหลับไป ฐิรดลก็ยังพึมพำชื่อออกมาในที่สุด
‘พราวทำแบบนี้กับพี่ได้ยังไง ทำได้ยังไงวะ’
พวกตนมายืนล้อมวงกันเอียงหูฟังแล้วก็มองหน้ากันอย่างไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเอง เด็กสาวเงียบ ๆ คนนั้นทำให้เพื่อนของเขาทุรนทุรายได้ถึงขนาดนั้นเชียวหรือ
เดือนถัดมาถึงได้เห็นว่ามีคนมาตามฐิรดลถึงบ้านของพวกเขา ลากกลับไปเรียน ก็ยังดีที่กลับไปเรียนต่อแพทย์จนจบออกมาได้ แม้จะช้าไปกว่าที่คาดแต่ก็จบในที่สุด
หลังจากนั้นมา พวกตนก็เห็นแต่ท่าทีเย็นชาของฐิรดล ไม่มีรอยยิ้มสนุกสนานของเพื่อนให้ได้เห็นอีกเลย
ฐิรดลหงุดหงิดและนึกรำคาญไม่น้อย ก่อนที่ความรู้สึกอย่างหนึ่งจะเบียดแทรกเข้ามาแทนที่กัน ตรงเท้านี่จะว่าไปเขาก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บมากเท่าไรนักหรอก แต่ที
