วันนี้ณฟ้าไปอยู่บ้านของพ่อเธอทั้งวันโดยที่ฌอนไม่ได้ไปด้วยเนื่องจากเขาติดธุระด่วน ณฟ้ารู้ว่าชายหนุ่มคงไม่พอใจสักเท่าไรนัก
เนื่องจากวันนี้หมอมีนอยู่กับเธอที่บ้านพ่อของเธอทั้งวันเพื่อดูแลพ่อเธอตอนทำกายภาพ ลูกน้องของฌอนคงรายงานทุกอย่างให้ฌอนฟังหมดแล้ว
"พี่ฌอนลองจานซี่โครงหมูอบไหมคะ ป้ามลทำอร่อยมากเลยนะคะ"
หญิงสาวตักซี่โครงหมูให้เจ้าของใบหน้าบึ้งตึงอย่างเอาใจ ฌอนไม่ได้ตักมันเข้าปากแต่ยกแขนมากอดอกตัวเอง เอนหลังพิงพนักเก้าอี้ มองใบหน้าหวานด้วยสายตานิ่งเรียบ
"พี่ฌอนเป็นอะไรรึเปล่าคะ"
"เธอไม่มีอะไรจะเล่า?"
ณฟ้ายิ้มหวานส่งไปให้ เป็นอย่างที่เธอคิดไว้ไม่มีผิด
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ความขี้หึงของเขาไม่เคยลดน้อยลงตามเลย มีแต่จะเพิ่มมากขึ้นทุกวัน
"พี่ฌอนน่าจะทราบแล้วไม่ใช่เหรอคะ ว่าวันนี้พี่หมอมีนมาดูแลคุณพ่อด้วย"
"ฉันไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น ต้องการได้ยินแค่จากปากเธอ"
"ก็ได้ค่ะ ตอนนี้อากา
