“โห กลิ่นอะไรครับเนี่ย หอมจัง”
เสียงสดใสของใครบางคนนำเข้ามาก่อนตัวเสียอีก ฌอนเงยหน้ามอง ผู้มาใหม่แล้วถอนหายใจออกมา แล้วจิ้มอกไก่เข้าปากโดยไม่สนใจจะทักทายเลยสักนิด คนที่ลุกขึ้นจากโต๊ะอาหาร และทักทายแขกจึงมีเพียงณฟ้า
“สวัสดีค่ะคุณกรานต์ ทานข้าวด้วยกันไหมคะ”
กรานต์เป็นน้องชายของฌอน ความสัมพันธ์พี่น้องของทั้งคู่นั้น ดีบ้าง ไม่ดีบ้างตามสถานการณ์
“ดีเลยครับ กำลังหิวเลย”
“ตะกละ”
ฌอนพูดขึ้นลอย ๆ ทั้งที่ไม่ได้เงยหน้ามองน้องชาย ท่าทางเพลิดเพลินกับอาหารตรงหน้า ทำให้น้องชายอดไม่ได้ที่จะแซว
“มึงไม่ตะกละเลยเนอะ กินเหมือนตายอดตายอยาก”
“ไอ้กรานต์!”
“อย่าทะเลาะกันเลยค่ะ คุณกรานต์นั่งก่อนนะคะเดี๋ยวฟ้าไปเอาจานมาให้” ณฟ้ารีบห้ามทั้งสองคน เมื่อเห็นว่าสถานการณ์เริ่มไม่ดี กรานต์ยิ้มและนั่งลงตามคำเชิญของเธอ
“ณฟ้า”
“คะ?”
ณฟ้าหยุดเดิน หันมองตามเสียงเรียกของฌอน ฌอนยกถ้วยน้ำจิ้ม เล็ก ๆ ใกล้มือเขาขึ้น
