[ ไอ้ฟ้าครามม! มึงทำอะไรของมึง ] เสียงตะโกนดังออกมาจากโทรศัพท์ทันทีที่ชายหนุ่มกดรับสาย
" มึงจะตะโกนทำไมเนี้ย กูหูไม่ได้หนวก "
[ เอ่อ มึงหูไม่หนวก แต่มึงเสื่อมสมรรถภาพทางเพศไง ]
" เสื่อมเชี้ยอะไรของมึงไอ้อาร์ม เมื่อวานกูยังมีอารมณ์อยากอยู่เลย " ฟ้าครามเดินถือโทรศัพท์เข้ามาในบ้าน ขณะนี้บ้านทั้งบ้านเงียบกริบเพราะอัคชัยและวิภาต่างออกไปทำงานต่างจังหวัด ส่วนฟ้าพราวก็ยังไม่กลับมาตั้งแต่วันก่อน
[ อยากเชี้ยอะไร! น้องเชอรี่วิ่งมาฟ้องกูหมดแล้วว่ามึงไม่คิดจะทำอะไรน้องเค้าเลย แม้แต่อารมณ์ร่วมสักนิดมึงยังไม่มี ]
" ก็กูเหนื่อย ยังไม่อยากมีอะไรตอนนี้ไง " ฟ้าครามแก้ตัว
[ มึงเหนื่อยหรือมึงไม่มีอารมณ์กับคนอื่นกันแน่ว่ะ ]
" พูดอะไรของมึง-_- "
[ กูว่านะ มึงต้องคิดอะไรกับน้องสาวมึงแน่ๆแล้วล่ะ ผู้หญิงคนอื่นก็ไม่เอาขนาดนี้นะ ] ปลายสายตั้งข้อสังเกต
" พูดเชี้ยอะไรของมึงเนี้ย! "
[ กูก็ตั้งข้อสงสัยให้มึงไง ถ้ามึงไม่ได้คิดอะไรกับน้องสาวก็ต้องมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นได้แหละ ]
" ... " ฟ้าครามเงียบไปอย่างใช้ความคิด หรือจะเป็นจริงอย่างที่เพื่อนของเขาตั้งข้อสงสัย
[ ไม่ตอบแบบนี้แสดงว่ามีโอกาสเป็นไปได้ ถ้างั้นมึงต้องพิสูจน์เรื่องนี้ ไม่งั้นชีวิตมึงไม่สงบสุขแน่ ]
" พิสูจน์ยังไง "
[ ถ้ากูบอกว่าให้มึงอยู่กับน้องสาวสองต่อสองในห้อง ดูว่าพอมึงเห็นหน้าน้องเค้าแล้วมีอารมณ์อยากรึเปล่า มึงจะกล้าทำม่ะ ]
" ก็แค่อยู่ด้วยกันป่ะว่ะ ปกติกูกับยัยนั่นก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว ทำไมจะไม่กล้าวะ " ฟ้าครามพูดอย่างมั่นใจ
[ ดี...งั้นกูจะรอฟังข่าวร้ายจากมึงนะเพื่อนรัก ขอให้มึงมีความสุขกับน้องสาวมึง ฮ่าฮ่าฮ่า ] เพื่อนของเขาอวยพรให้เสียดิบดี
" ไอ้เชี้ยอาร์ม!-_- " ฟ้าครามตัดสายอย่างอารมณ์เสีย คอยดูเถอะวันนี้เขาจะลบคำถามทั้งหมดในใจออกให้ได้ เขาต้องไม่คิดอะไรกับยัยเด็กบ้านั่น
ฟ้าครามเดินขึ้นมาจนถึงชั้น 2 ซึ่งเป็นที่พักของทุกคนในตระกูลอัศวาวิชัย รวมถึงจันทร์เจ้าเอยเองด้วย
ดวงตาคมมองประตูห้องพักห้องสุดท้าย ซึ่งเป็นห้องของหญิงสาว
เอาว่ะ ลองดูสักครั้งก็คงไม่เสียหาย
คิดได้ดังนั้นร่างสูงก็ก้าวเท้าไปหยุดที่หน้าห้อง มือหนาเคาะประตูเป็นจังหวะ ในขณะที่ใจเขาเองก็เต้นตุ้มๆต่อมๆไปด้วย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
แอ๊ดดดด~
ร่างบางเปิดประตูออกมา หญิงสาวอยู่ในชุดนอนลายตัวการ์ตูน เรือนผมสีน้ำตาลอ่อนขมวดขึ้นเป็นมวยอยู่ทางด้านหลัง บนใบหน้าที่ไร้เครื่องสำอางมีแว่นสายตากรอบดำบดบังอยู่
เป็นครั้งแรกที่ชายหนุ่มได้มองใบหน้าหญิงสาวอย่างจริงจัง แม้จะปราศจากเครื่องสำอางแต่เธอก็ยังดูสวยมากทีเดียว
" เออ..มีอะไรรึเปล่าคะ " จันทร์เจ้าเอยเงยหน้าขึ้นมองเขา ใบหน้างามเจือสีแดงอ่อนๆเล็กน้อย เธอเสมองไปทางอื่นก่อนจะใช้นิ้วดันกรอบแว่นให้เลื่อนเข้ากับหน้ามากขึ้น
" ปะ เปล่า คุณพ่อให้เดินมาดูว่าทำอะไรอยู่ " อยู่ๆฟ้าครามก็อ้างชื่อพ่อขึ้นมา
โธ่เอ้ยย...มาเคาะห้องเขาแต่ดันลืมคิดเรื่องที่จะมาคุยซะงั้น
" อ๋ออ เอยทำงานส่งอาจารย์อยู่ค่ะ "
" อ่ออ " ชายหนุ่มพูดได้เท่านั้นก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ ทั้งสองคนยืนมองหน้ากันแต่ไม่มีใครยอมเอ่ยอะไรออกมา
" ถะ ถ้างั้นเอยไปทำงานต่อก่อนนะคะ " จันทร์เจ้าเอยยิ้มแห้ง แล้วก็ปิดประตูตามอย่างรวดเร็ว
ตึง!
ประตูบานใหญ่แทบจะกระแทกหน้าชายหนุ่ม ดีที่เขาหลบทันเสียก่อน
ร่างสูงรีบเดินเข้าห้อง ก่อนจะต่อสายหาเพื่อนของเขาอย่างรวดเร็ว
[ มีอะไรว่ะ ] ปลายสายตอบกลับมา
" กูทำตามที่มึงบอกแล้ว กูไม่ได้รู้สึกอะไรกับยัยนั่นเลยเว้ย "
[ ฮะ! มึงเพิ่งวางสายจากกูไม่กี่นาที มึงบอกว่ามึงทำแล้วเนี้ยนะไอ้ครามม! ]
" ก็กูทำแล้วไง จะกี่นาทีกูก็ทำแล้วรึเปล่าว่ะ "
[ เอ่อ...ถ้ามึงคิดว่าทำแค่นี้แล้วมึงรู้สึกสบายใจมึงก็ทำเลยไอ้คราม แล้วทีนี้มีก็เลิกโทรหากูสักที กูกำลังทำศึกอยู่เว้ยเลิกกวนกูได้แล้ว! ] เพื่อนเขารีบวางสายอย่างรวดเร็ว อะไรว่ะ เห็นหญิงดีกว่าเพื่อนรึไง
กรี๊ดดดด!
ยังไม่ทันที่เขาจะบ่นเพื่อนรักจบ เสียงกรีดร้องก็ดังขึ้นจากห้องริมสุด ฟ้าครามพุ่งตัวออกไปอย่างรวดเร็ว มือหนาบิดลูกบิดที่หน้าประตูพอเห็นว่ามันถูกล็อกอยู่ก็ใช้เท้าถีบประตูแรงๆหลายที
ผลัวะ!
ประตูบานใหญ่ถูกกะแทกจนเปิดออก ร่างสูงจึงถลาเข้าไปในห้องอย่างรวดเร็ว
" เกิดอะไรขึ้น! " ฟ้าครามรีบวิ่งเข้าไปหาหญิงสาว สายตาคมมองสอดส่องหาต้นตอที่ทำให้เกิดเรื่อง
" อ่ะ! พี่ฟ้าคราม ช่วยด้วยค่ะ ! " จันทร์เจ้าเอยร้องเรียกออกมาจากห้องน้ำ พอฟ้าครามเดินเข้าไปถึงก็เห็นเธอกำลังเอามืออุดก๊อกน้ำที่มีน้ำพุ่งกระจายออกมา จนเสื้อผ้าของหญิงสาวเปียกแนบชิดกับร่างกาย
" อยู่เฉยๆนะ เดี๋ยวฉันจะไปปิดน้ำก่อน " ชายหนุ่มลงไปได้ไม่นาน น้ำที่ไหลออกมาจากก๊อกก็ค่อยๆเบาลงและหยุดไปในที่สุด
" เธอกำลังจะพังของในบ้านฉันหรอ " พอหญิงสาวเดินออกมาจากห้องน้ำก็ได้ยินเสียงบ่นของฟ้าครามดังลั่นก่อนที่ตัวเขาจะเดินมาถึงซะอีก
ร่างสูงเปิดประตูเข้ามาเห็นหญิงสาวที่ยืนตัวเปียกอยู่กลางห้อง ชุดนอนเนื้อบางแนบลงกับตัวจนเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งชัดเจน
" เอยไม่ได้ทำอะไรนะคะ แค่กำลังจะเปิดน้ำ มันก็หลุดออกมาเฉยๆ "
" ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ " ร่างสูงเสมองไปทางอื่น ดวงตาคมเบิกกว้างพร้อมกับกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคอ ยัยเด็กนี่โตขนาดนี้แล้วหรอเนี้ย
" แล้วนี่พี่พังประตูห้องเอยแบบนี้แล้วเอยจะนอนยังไงล่ะคะ " หญิงสาวชี้ไปที่ประตูที่มีร่องรอยของการโดนกระแทกจนล็อกไม่อยู่
" ไปนอนห้องพราวก่อนไป เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยให้ช่างมาซ่อม "
" งั้นเอยไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ "
" อืม " ร่างสูงรับคำในลำคอก่อนจะเดินกลับไปที่ห้องเพื่อเตรียมอาบน้ำนอน เขาเดินเข้าไปในห้องน้ำเป็นจังหวะเดียวกับที่จันทร์เจ้าเอยเดินมาเคาะประตูพอดี
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เพราะร่างสูงเดินเข้าห้องน้ำไปแล้วเลยไม่ได้ยินเสียงเคาะประตู จันทร์เจ้าเอยยืนรอหน้างออยู่ด้านหน้า อะไรเนี้ยย เคาะก็ไม่เปิด เดี๋ยวก็พังประตูเข้าไปเหมือนที่เค้าทำซะเลย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!
หญิงสาวเคาะประตูให้แรงขึ้น
ผลัวะ!
สักพักประตูก็เปิดผละออก ทำให้หมัดเล็กๆเลยเป้าหมาย ลงไปที่หน้าอกชายหนุ่มแทน
ฟ้าครามต้องเดินอย่างเร่งๆออกมาจากห้องน้ำ เพราะได้ยินเสียงเคาะรัวๆที่หน้าประตู พอเปิดออกมาก็เจอเข้ากับจันทร์เจ้าเอยที่ทำหน้างออยู่