สองต่อสอง

1297 คำ
[ ไอ้ฟ้าครามม! มึงทำอะไรของมึง ] เสียงตะโกนดังออกมาจากโทรศัพท์ทันทีที่ชายหนุ่มกดรับสาย " มึงจะตะโกนทำไมเนี้ย กูหูไม่ได้หนวก " [ เอ่อ มึงหูไม่หนวก แต่มึงเสื่อมสมรรถภาพทางเพศไง ] " เสื่อมเชี้ยอะไรของมึงไอ้อาร์ม เมื่อวานกูยังมีอารมณ์อยากอยู่เลย " ฟ้าครามเดินถือโทรศัพท์เข้ามาในบ้าน ขณะนี้บ้านทั้งบ้านเงียบกริบเพราะอัคชัยและวิภาต่างออกไปทำงานต่างจังหวัด ส่วนฟ้าพราวก็ยังไม่กลับมาตั้งแต่วันก่อน [ อยากเชี้ยอะไร! น้องเชอรี่วิ่งมาฟ้องกูหมดแล้วว่ามึงไม่คิดจะทำอะไรน้องเค้าเลย แม้แต่อารมณ์ร่วมสักนิดมึงยังไม่มี ] " ก็กูเหนื่อย ยังไม่อยากมีอะไรตอนนี้ไง " ฟ้าครามแก้ตัว [ มึงเหนื่อยหรือมึงไม่มีอารมณ์กับคนอื่นกันแน่ว่ะ ] " พูดอะไรของมึง-_- " [ กูว่านะ มึงต้องคิดอะไรกับน้องสาวมึงแน่ๆแล้วล่ะ ผู้หญิงคนอื่นก็ไม่เอาขนาดนี้นะ ] ปลายสายตั้งข้อสังเกต " พูดเชี้ยอะไรของมึงเนี้ย! " [ กูก็ตั้งข้อสงสัยให้มึงไง ถ้ามึงไม่ได้คิดอะไรกับน้องสาวก็ต้องมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นได้แหละ ] " ... " ฟ้าครามเงียบไปอย่างใช้ความคิด หรือจะเป็นจริงอย่างที่เพื่อนของเขาตั้งข้อสงสัย [ ไม่ตอบแบบนี้แสดงว่ามีโอกาสเป็นไปได้ ถ้างั้นมึงต้องพิสูจน์เรื่องนี้ ไม่งั้นชีวิตมึงไม่สงบสุขแน่ ] " พิสูจน์ยังไง " [ ถ้ากูบอกว่าให้มึงอยู่กับน้องสาวสองต่อสองในห้อง ดูว่าพอมึงเห็นหน้าน้องเค้าแล้วมีอารมณ์อยากรึเปล่า มึงจะกล้าทำม่ะ ] " ก็แค่อยู่ด้วยกันป่ะว่ะ ปกติกูกับยัยนั่นก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว ทำไมจะไม่กล้าวะ " ฟ้าครามพูดอย่างมั่นใจ [ ดี...งั้นกูจะรอฟังข่าวร้ายจากมึงนะเพื่อนรัก ขอให้มึงมีความสุขกับน้องสาวมึง ฮ่าฮ่าฮ่า ] เพื่อนของเขาอวยพรให้เสียดิบดี " ไอ้เชี้ยอาร์ม!-_- " ฟ้าครามตัดสายอย่างอารมณ์เสีย คอยดูเถอะวันนี้เขาจะลบคำถามทั้งหมดในใจออกให้ได้ เขาต้องไม่คิดอะไรกับยัยเด็กบ้านั่น ฟ้าครามเดินขึ้นมาจนถึงชั้น 2 ซึ่งเป็นที่พักของทุกคนในตระกูลอัศวาวิชัย รวมถึงจันทร์เจ้าเอยเองด้วย ดวงตาคมมองประตูห้องพักห้องสุดท้าย ซึ่งเป็นห้องของหญิงสาว เอาว่ะ ลองดูสักครั้งก็คงไม่เสียหาย คิดได้ดังนั้นร่างสูงก็ก้าวเท้าไปหยุดที่หน้าห้อง มือหนาเคาะประตูเป็นจังหวะ ในขณะที่ใจเขาเองก็เต้นตุ้มๆต่อมๆไปด้วย ก๊อก ก๊อก ก๊อก แอ๊ดดดด~ ร่างบางเปิดประตูออกมา หญิงสาวอยู่ในชุดนอนลายตัวการ์ตูน เรือนผมสีน้ำตาลอ่อนขมวดขึ้นเป็นมวยอยู่ทางด้านหลัง บนใบหน้าที่ไร้เครื่องสำอางมีแว่นสายตากรอบดำบดบังอยู่ เป็นครั้งแรกที่ชายหนุ่มได้มองใบหน้าหญิงสาวอย่างจริงจัง แม้จะปราศจากเครื่องสำอางแต่เธอก็ยังดูสวยมากทีเดียว " เออ..มีอะไรรึเปล่าคะ " จันทร์เจ้าเอยเงยหน้าขึ้นมองเขา ใบหน้างามเจือสีแดงอ่อนๆเล็กน้อย เธอเสมองไปทางอื่นก่อนจะใช้นิ้วดันกรอบแว่นให้เลื่อนเข้ากับหน้ามากขึ้น " ปะ เปล่า คุณพ่อให้เดินมาดูว่าทำอะไรอยู่ " อยู่ๆฟ้าครามก็อ้างชื่อพ่อขึ้นมา โธ่เอ้ยย...มาเคาะห้องเขาแต่ดันลืมคิดเรื่องที่จะมาคุยซะงั้น " อ๋ออ เอยทำงานส่งอาจารย์อยู่ค่ะ " " อ่ออ " ชายหนุ่มพูดได้เท่านั้นก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ ทั้งสองคนยืนมองหน้ากันแต่ไม่มีใครยอมเอ่ยอะไรออกมา " ถะ ถ้างั้นเอยไปทำงานต่อก่อนนะคะ " จันทร์เจ้าเอยยิ้มแห้ง แล้วก็ปิดประตูตามอย่างรวดเร็ว ตึง! ประตูบานใหญ่แทบจะกระแทกหน้าชายหนุ่ม ดีที่เขาหลบทันเสียก่อน ร่างสูงรีบเดินเข้าห้อง ก่อนจะต่อสายหาเพื่อนของเขาอย่างรวดเร็ว [ มีอะไรว่ะ ] ปลายสายตอบกลับมา " กูทำตามที่มึงบอกแล้ว กูไม่ได้รู้สึกอะไรกับยัยนั่นเลยเว้ย " [ ฮะ! มึงเพิ่งวางสายจากกูไม่กี่นาที มึงบอกว่ามึงทำแล้วเนี้ยนะไอ้ครามม! ] " ก็กูทำแล้วไง จะกี่นาทีกูก็ทำแล้วรึเปล่าว่ะ " [ เอ่อ...ถ้ามึงคิดว่าทำแค่นี้แล้วมึงรู้สึกสบายใจมึงก็ทำเลยไอ้คราม แล้วทีนี้มีก็เลิกโทรหากูสักที กูกำลังทำศึกอยู่เว้ยเลิกกวนกูได้แล้ว! ] เพื่อนเขารีบวางสายอย่างรวดเร็ว อะไรว่ะ เห็นหญิงดีกว่าเพื่อนรึไง กรี๊ดดดด! ยังไม่ทันที่เขาจะบ่นเพื่อนรักจบ เสียงกรีดร้องก็ดังขึ้นจากห้องริมสุด ฟ้าครามพุ่งตัวออกไปอย่างรวดเร็ว มือหนาบิดลูกบิดที่หน้าประตูพอเห็นว่ามันถูกล็อกอยู่ก็ใช้เท้าถีบประตูแรงๆหลายที ผลัวะ! ประตูบานใหญ่ถูกกะแทกจนเปิดออก ร่างสูงจึงถลาเข้าไปในห้องอย่างรวดเร็ว " เกิดอะไรขึ้น! " ฟ้าครามรีบวิ่งเข้าไปหาหญิงสาว สายตาคมมองสอดส่องหาต้นตอที่ทำให้เกิดเรื่อง " อ่ะ! พี่ฟ้าคราม ช่วยด้วยค่ะ ! " จันทร์เจ้าเอยร้องเรียกออกมาจากห้องน้ำ พอฟ้าครามเดินเข้าไปถึงก็เห็นเธอกำลังเอามืออุดก๊อกน้ำที่มีน้ำพุ่งกระจายออกมา จนเสื้อผ้าของหญิงสาวเปียกแนบชิดกับร่างกาย " อยู่เฉยๆนะ เดี๋ยวฉันจะไปปิดน้ำก่อน " ชายหนุ่มลงไปได้ไม่นาน น้ำที่ไหลออกมาจากก๊อกก็ค่อยๆเบาลงและหยุดไปในที่สุด " เธอกำลังจะพังของในบ้านฉันหรอ " พอหญิงสาวเดินออกมาจากห้องน้ำก็ได้ยินเสียงบ่นของฟ้าครามดังลั่นก่อนที่ตัวเขาจะเดินมาถึงซะอีก ร่างสูงเปิดประตูเข้ามาเห็นหญิงสาวที่ยืนตัวเปียกอยู่กลางห้อง ชุดนอนเนื้อบางแนบลงกับตัวจนเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งชัดเจน " เอยไม่ได้ทำอะไรนะคะ แค่กำลังจะเปิดน้ำ มันก็หลุดออกมาเฉยๆ " " ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ " ร่างสูงเสมองไปทางอื่น ดวงตาคมเบิกกว้างพร้อมกับกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคอ ยัยเด็กนี่โตขนาดนี้แล้วหรอเนี้ย " แล้วนี่พี่พังประตูห้องเอยแบบนี้แล้วเอยจะนอนยังไงล่ะคะ " หญิงสาวชี้ไปที่ประตูที่มีร่องรอยของการโดนกระแทกจนล็อกไม่อยู่ " ไปนอนห้องพราวก่อนไป เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยให้ช่างมาซ่อม " " งั้นเอยไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ " " อืม " ร่างสูงรับคำในลำคอก่อนจะเดินกลับไปที่ห้องเพื่อเตรียมอาบน้ำนอน เขาเดินเข้าไปในห้องน้ำเป็นจังหวะเดียวกับที่จันทร์เจ้าเอยเดินมาเคาะประตูพอดี ก๊อก ก๊อก ก๊อก เพราะร่างสูงเดินเข้าห้องน้ำไปแล้วเลยไม่ได้ยินเสียงเคาะประตู จันทร์เจ้าเอยยืนรอหน้างออยู่ด้านหน้า อะไรเนี้ยย เคาะก็ไม่เปิด เดี๋ยวก็พังประตูเข้าไปเหมือนที่เค้าทำซะเลย ก๊อก ก๊อก ก๊อก! หญิงสาวเคาะประตูให้แรงขึ้น ผลัวะ! สักพักประตูก็เปิดผละออก ทำให้หมัดเล็กๆเลยเป้าหมาย ลงไปที่หน้าอกชายหนุ่มแทน ฟ้าครามต้องเดินอย่างเร่งๆออกมาจากห้องน้ำ เพราะได้ยินเสียงเคาะรัวๆที่หน้าประตู พอเปิดออกมาก็เจอเข้ากับจันทร์เจ้าเอยที่ทำหน้างออยู่
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม