“ว่าไงหนูไอ” เสียงหวานใสทักทายเพื่อนรักที่ปลายสาย หากแต่น้ำเสียงร้อนรนของเพื่อนที่ตอบกลับมานั้นทำให้น่านน้ำต้องใจสั่น
“น้ำ...ป้าดอกไม้โทรหาฉัน ถามทางไปไร่ภูชิต แกคงเห็นข่าวในทีวีเมื่อเช้านี้ ที่ไร่ภูชิตมีคดีฆาตกรรมน่ะแก ฉันไม่รู้จะบ่ายเบี่ยงว่ายังไง ป้าดอกไม้โทรหาแกตั้งแต่เช้า แกก็ไม่ยอมรับสาย ป้าเลยเป็นห่วง เห็นว่าจะรับแกกลับบ้าน ไม่ให้ทำงานที่นี่อีกแล้ว”
“เฮ้ย! ได้ไง ฉันไม่กลับหรอก คุณภูขอฉันแต่งงานแล้วนะ”
“ว่าไงนะ! ขอแต่งงาน! นี่แกอย่าบอกนะว่าถูกคุณภูจับกินตับแล้ว”
“อือ...” ฝ่ายคนตอบได้เพียงแต่ส่งเสียงขานรับแบบอ้อมแอ้ม
“ฉันจะเป็นลม นี่ป้าแกจะมาแหกอกฉันไหม โทษฐานที่เป็นตัวการแนะนำให้แกมาทำงานที่นี่ แกกับคุณภูเตรียมรับมือป้าดอกไม้เองเลยนะ เรื่องนี้ฉันไม่เกี่ยว...บอกเลย”
“หนูไอ แกต้องช่วยฉันนะ”
“อือ...ฉันจะช่วยบอกแกว่า ป้าดอกไม้เดินทางมาจากกรุงเทพตั้งแต่เช้าแล้ว นี่ก็สิบเอ็ดโมงแล้ว
