เสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์มือถือทำให้ภูชิตสะดุ้งตื่นกลางดึก นายสินลูกน้องคนสนิทโทรมาแจ้งว่า มีผู้บุกรุกเข้ามาท้ายไร่ ตอนนี้จับตัวไว้ได้แล้ว ชายหนุ่มตวัดผ้าห่มผืนหนาออกจากตัว แล้วขยับร่างให้เบาที่สุด เพราะเกรงใจคนที่เพิ่งได้หลับไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา ใบหน้าหวานยามต้องแสงสลัวของโคมไฟช่างน่ารักน่าใคร่นัก ริมฝีปากหยักได้รูปจูบซับที่แก้มเนียนอย่างอดใจไม่ไหว น่านน้ำขยับตัวเล็กน้อยแต่ก็ยังคงหลับใหลต่อด้วยความอ่อนเพลีย ภูชิตตัดใจจากความน่าเสน่หาตรงหน้า เขากลับไปผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องของตนเอง แล้วลงไปด้านล่าง รถยนต์คันใหญ่สตาร์ทเครื่องรออยู่แล้ว ชายหนุ่มจึงขึ้นนั่งข้างคนขับทันที
“ไอ้อ๋องไปตรวจไร่ แล้วเจอเข้าพอดีครับนาย มันกำลังจะปีนออกจากรั้วของไร่ มันบอกว่าเดินหลงทางมา แต่ผมว่ามันมีท่าทีลุกลี้ลุกลนแปลกๆครับ” นายสินเล่าเรื่องราวให้ภูชิตฟังขณะที่เขารับหน้าที่เป็นสารถีขับรถ
“อือ...ตอนนี้ม
