ตอนที่ 22

1126 คำ

มือใหญ่ลูบไล้ไปตามร่างบางระหง ก่อนจะวกมายังจุดที่เชื่อมประสานกันอยู่ นิ้วเรียวใหญ่ร้ายกาจคืบคลานเข้าบดบี้ยอดเกสรกลางกลีบกุหลาบสีสวย ขณะที่สะโพกสอบขยับรุนแรง และเร่งรัวเร็วขึ้น น่านน้ำเบี่ยงหน้าผละจากริมฝีปากหยักได้รูปเพื่อครวญครางเสียงดัง ปลดปล่อยทุกความรู้สึกโบยบินไปยังเวิ้งฟ้าสีรุ้งประกายระยิบระยับ ร่างบางเกร็งค้างขูดข่วนจิกเล็บลงบนแผ่นหลังกว้าง เพื่อระบายความเสียวซ่านหวานล้ำ ช่องทางรักเร้นลับตอดรัดความเข็งแกร่งในร่างของตนเป็นจังหวะ “ผมหลงน้ำแล้วล่ะ อื้มมม...อีกนิดนะคนเก่ง” ภูชิตกระซิบเสียงพร่า น่านน้ำหูอื้อตาลายเสียวซ่านราวกับจะขาดใจ เมื่อตัวเองแตะขอบโค้งฟ้าสายรุ้งไปแล้ว แต่คนที่จับจูงนำทางมายังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดการเคลื่อนไหวในร่างของตน “อ๊าย...คะ คุณภู น้ำ...น้ำไม่ไหวแล้วนะคะ... อ๊ะๆ” ภูชิตโยกวนสะโพกสอบจนคนไม่ไหวกรีดร้องเสียงหลง เสียวสะท้านจนตะกายแตะขอบฟ้าเป็นรอบที่สองติดๆกัน สะโพกส

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม