“ในเมื่อฉันต้องการ”
ร่างอรชรถูกดันจนไปชนกับผนังห้อง หญิงสาวสะท้านยะเยือกไปทั้งร่าง เมื่อความเย็นจากผนังแผ่ซ่านเข้ามาภายในเรือนกาย ในขณะที่ด้านหน้าสัมผัสกับความแข็งแรงร้อนจัดแสนน่ากลัว
“อย่า...”
ไม่มีอะไรมาหยุดลาซาลอสได้อีกแล้ว แม้แต่ความตาย เมื่อปากกระด้างของเขาได้สัมผัสกับกลีบปากนุ่มนวลแสนหวาน ความหวานที่เขายังคงจดจำได้เป็นอย่างดี ลิ้นเล็กที่เคยตอบสนองในครั้งนี้ ริมฝีปากที่ขยับจูบตอบอย่างไร้เดียงสา ทุกอย่างของพาขวัญกำลังทำให้เขาคลุ้มคลั่ง
“อืม”
ลาซาลอสตะโบมจูบปากของหล่อนอย่างรุนแรง และบีบบังคับให้หล่อนตอบสนองอย่างเผด็จการ
พาขวัญพยายามขัดขืน แต่สติปลิวหายไปในทันทีเมื่อถูกรุกรานหนักหน่วง ตอนนี้หล่อนจึงทำได้แค่ขยับปากตามเขา และขยุ้มลำแขนกำยำเอาไว้เพื่อทรงตัว
“เปิดปาก รับฉัน พาขวัญ”
น้ำเสียงแหบพร่าเป็นยิ่งกว่ามนตร์สะกด เพราะมันสามารถบงการให้หล่อนเผยอปากกว้าง และตอบรับลิ้นร้อนรุ่มที
