“ตื่นขึ้นมาก็ดีแล้ว บอกทางไปห้องเธอให้ฉันด้วย”
ลาซาลอสพูดด้วยน้ำเสียงห่างเหิน และหันไปสนใจกับการเคลื่อนรถหรูกลับขึ้นสู่ท้องถนนอีกครั้ง
พาขวัญยกมือขึ้นลูบแก้มนวลของตัวเองแผ่วเบา ไอร้อนจากริมฝีปากหยักสวยของลาซาลอสยังคงสัมผัสได้อยู่ หล่อนอยากจะคิดว่าเขาจูบแก้มตัวเองเพราะปรารถนา แต่ท่าทางเป็นการเป็นงานที่เขาแสดงออกมาทำให้หล่อนจำต้องตัดความคิดวาบหวามนั้นทิ้งไปในทันที
ก็คงจะเป็นอย่างที่เขาบอกนั่นแหละ...แก้มของหล่อนเปื้อน เขาก็แค่เมตตาเช็ดให้
พาขวัญบอกตัวเองเศร้าๆ ก่อนจะรีบตั้งสติและบอกในสิ่งที่ลาซาลอสต้องการออกไป
“ถึง...ถึงทางแยกข้างหน้าแล้วจอดรถได้เลยค่ะ”
เขาปรายตามองหล่อน “ตรงนั้นไม่มีห้องเช่านี่”
“เอ่อ...เดี๋ยวพาย...จะเดินเข้าซอยไปเองค่ะ” หญิงสาวตอบเสียงแผ่วเบาอย่างเจียมตัว
“ฉันจะไปส่งให้ถึงห้อง”
“แต่...แต่พายไม่อยากรบกวน”
เขาหันมาตวัดตามองหล่อนเขม็ง “เธอรบกวนฉันตั้งแต่ที่ขัดคำสั่
