เหนือตะวันขับรถตามคำบอกของเจ้าถิ่นจนกระทั่งเธอพาเขามาถึงฟาร์มกล้วยไม้แห่งหนึ่ง เมื่อสอบถามถึงได้รู้ว่ามันเป็นอีกหนึ่งธุรกิจที่แก้วกานดาสร้างขึ้นจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง ยิ่งได้รู้มันก็ยิ่งทำให้คนที่ครั้งหนึ่งเคยมองเธอเป็นลูกคุณหนูเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อเริ่มรู้สึกผิด เขาแทบไม่เคยรู้จักเธอจริงๆ เลยถึงได้คิดกับเธอแบบนั้นมาโดยตลอด ถึงตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมอรดีถึงได้ชื่นชมพี่สาวนัก
ทั้งหมดมันก็เพราะเธอไม่เคยคิดที่จะหยุดนิ่งใช้เงินจากมรดกนับร้อยๆ ล้านของบิดา แต่เลือกที่จะหามันด้วยสองมือเสียมากกว่า
“ทำไมมองแก้วแบบนั้นล่ะคะพี่เหนือ มีอะไรรึเปล่าคะ” แก้วกานดาอดไม่ได้ที่ต้องเอ่ยถาม เพราะทันทีที่มาถึงจุดหมายซึ่งก็คือฟาร์มเล็กๆ ที่เธอสร้างขึ้นด้วยตัวเองเขาก็เอาแต่เงียบแถมยังจ้องมองกันด้วยสายตาที่ยากต่อการคาดเดาเข้าอีก มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่นะ
“พี่แค่รู้สึกทึ่งในตัว
