“แก้วบอกแล้วว่ามันไม่มีอะไรน่าดูเลยสักนิด นี่ก็เย็นมากแล้วเรากลับกัน…อุ้ย!! พี่เหนือ…” คนที่ตั้งใจว่าจะเอ่ยชวนอีกคนกลับทำอะไรไม่ถูกเมื่อจู่ๆ เหนือตะวันก็รั้งเธอเข้าไปกอดฝ่ามือของเขาลูบเรือนผมของเธอเบาๆ คล้ายกับเขากำลังปลอบโยนกันก็ไม่ผิด
“พี่ขอโทษ…”
“ขอโทษแก้วทำไมคะ พี่เหนือไม่ได้ทำอะไรผิดเสียหน่อย” หญิงสาวตอบกลับไปอย่างงุนงง ไม่เข้าใจว่าเขามาขอโทษเธอทำไม
“ผิดสิ พี่ทำไม่ดีกับแก้วมาตั้งเยอะ แล้วดูสิ่งที่แก้วทำให้พี่สิ ทำไมถึงได้รักพี่ทั้งๆ ที่พี่ร้ายกับแก้วมาขนาดนี้ พี่ไม่เข้าใจ”
“แก้วเองก็เคยคิดที่จะไม่รักพี่เหนืออยู่เหมือนกันค่ะ แต่ถ้ามันทำได้ง่ายๆ แก้วก็คงทำไปนานแล้วพี่เหนืออย่าคิดมากเลยนะคะ แก้วไม่ได้ขออะไรมาก แค่พี่เหนือรับรู้แล้วไม่รังเกียจแก้วมันก็มากพอแล้วค่ะ” เหนือตะวันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตลอดเวลาที่ผ่านมานั้นเขามองอะไรในตัวของหญิงสาว
