ตลอดหลายวันที่ผ่านมาการกระทำของเหนือตะวันทำให้ใจที่เคยแข็งเป็นหินของแก้วกานดาเริ่มมีรอยร้าว เขาไม่เพียงแต่โผล่หน้ามาดูแลเธอตลอดทั้งวัน ยังคอยอยู่เป็นเพื่อนจนเธอหลับถึงยอมกลับบ้าน หนำซ้ำท่าทีที่เคยเย็นชาใส่กันนั้นก็เปลี่ยนเป็นอ่อนโยนขึ้น
แม้ไม่อยากจะยอมรับแต่หญิงสาวก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอเริ่มหลงรักเหนือตะวันในมาดนี้เข้าอีกรอบ แต่ที่ยังไม่อยากตอบตกลงแต่งงานกับเขานั้น ลึกๆ ภายในใจของเธอยังคงรู้สึกต่ออรดีอยู่ นั่นคืออีกเหตุผลที่เธอยังไม่อยากให้มีงานแต่งงานเกิดขึ้น เพราะมันอาจสะกิดเอาบาดแผลของแม่เลี้ยงให้กลับมาเจ็บปวดได้อีกครั้งก็ย่อมได้
“วันนี้ตาเหนือไม่มาเหรอหนูแก้ว ปกติเวลานี้ก็ได้เห็นหน้าแล้วแท้ๆ หรือน้าดูเวลาผิด” เสียงเรียกของคนที่กำลังเป็นห่วงความรู้สึกอยู่ ทำให้แก้วกานดาดึงตัวเองออกจากความคิดได้ในที่สุด
“วันนี้พี่เหนือต้องเข้าไปประชุมที่บริษัทค่ะ เห็นว่
