แก้วกานดาถูกพากลับมาที่บ้านของเธออีกครั้งในเวลาต่อมา ตลอดที่ตลอดการเดินทางนั้นแม่เลี้ยงแทบไม่ยอมพูดอะไรกับเธอเลยสักคำ หญิงสาวคิดเอาเองว่าอีกฝ่ายอาจจะตกใจหรือไม่ก็โกรธเธออยู่
“คุณน้าไม่มีอะไรจะถามแก้วเหรอคะ” คุณเบญจวรรณที่ทำท่าจะเดินหนีเข้าไปในตัวบ้านจำต้องหยุดชะงักเมื่อถูกเรียกเอาไว้จากลูกเลี้ยง ลูกเลี้ยงที่ตอนนี้กำลังตั้งท้องกับอดีตน้องเขยของตัวเอง
“น้าไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหนก่อนดี หนูแก้วเข้าใจน้านะจ๊ะ”
“แก้วเข้าใจค่ะ ถ้าคุณน้าจะเกลียดแก้วแก้วก็ไม่ว่า แต่แก้วอยากให้คุณน้ารู้ว่าแก้วไม่เคยอยากให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้น! ถ้าแก้วเลือกได้…คืนนั้นแก้วเองก็อยากจะขอให้ตัวเองตายแทนน้อง ถ้าแก้วตายไปสักคน ทุกๆ คนคงไม่ต้องมานั่งจมอยู่กับความทุกข์แบบนี้” ทุกๆ คำที่กลั่นออกมาจากหัวใจทำให้คุณเบญจวรรณต้องรีบแย้ง
“อย่าคิดแบบนั้นสิหนูแก้ว น้าไม่เคยคิดที่จะ
