“ดีขึ้นหรือยังครับ คนเก่งของพี่” รพีพัฒน์เห็นคนตัวเล็กในอ้อมกอดหยุดร้องไห้แล้วก้มหน้าถามด้วยความห่วงใย
พริมาพยักหน้ารับน้อย ๆ มุดหน้าซุกแผงอกและกอดชายคนรักแน่นขึ้น สูดดมกลิ่นหอมสดชื่นของเจ้าตัวเยียวยาจิตใจตัวเอง
“เล่าให้พี่ฟังได้ไหมครับ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น คนเก่งของพี่ถึงได้ร้องไห้แบบนี้ เล่าให้พี่ฟังได้ไหมคนดีว่าไปเจออะไรมา หืม”
“ค่ะ”
เรื่องราวที่เกิดขึ้นถูกถ่ายทอดให้รพีพัฒน์ฟังตั้งแต่ต้นจนจบไม่มีตกหล่น ชายหนุ่มหางคิ้วกระตุกบ่อยครั้งเมื่อรู้ว่าบิดาของคนรักสั่งให้เธอมาเลิกกับเขา! ตาแก่คนนี้เห็นผู้หญิงของเขาเป็นตุ๊กตาหรือไร จะจับไปไหนหรือสั่งอะไรก็ได้ เหอะ อยากให้เลิกนักใช่ไหม ได้!
“พริมครับ”
“คะ”
“พรุ่งนี้เราไปจดทะเบียนสมรสกันนะครับ” เสียงทุ้มที่กล่าวเบา ๆ อยู่ข้างหูกลับก้องกังวานและสั่นคลอนไปทั้งหัวใจ พริมาถึงกับเงยหน้ามองคนพูดแล้วถามย้ำ “พี่พีว่าไงนะคะ?”
“พรุ่งนี้เราไปจดทะเบ
