ก็ตั้งใจจะไม่รัก

ลิ้นร้อน

        ท่อนแขนเรียวจากที่ผลักไสในทีแรกกลับกลายเป็นเกาะกอดไหล่แกร่งเอาไว้คล้ายว่ากลัวเขาจะหลุดลอยไป มือใหญ่ที่ซุกซนอยู่นอกเสื้อผ้า บัดนี้มันเริ่มไล้เข้ามาใต้ชายเสื้อนอนก่อนเลื่อนสอดเข้าใต้ บราเซียแล้วประกบลงบนเนินเนื้อตูมเต่งคลึงเคล้าสลับไปมาทั้งสองข้างอย่างเท่าเทียม ท่อนขาแข็งแกร่งเบียดชิดท่อนล่างของสาวเจ้า รวมทั้งความแข็งขึงร้อนผะผ่าวนั้นด้วย !

        เขาผละจากกลีบปากอวบอิ่มนั้นเพื่อหมายมุ่งจะลองลิ้มชิมรสความนุ่มหยุ่นที่มือคลึงเคล้าอยู่ว่าจะแสนหวานปานใด ปากและจมูกร้อนรุ่มสูดดมทั่วซอกคอขาวผ่อง เขยิบขึ้นไปขบเม้มติ่งหูขาวนุ่มก่อนจะห่อลิ้นร้อนซอกซอนเข้าไปในช่องหูไวสัมผัสแล้วพลิ้วลิ้นทักทาย

        เสียงหวานครวญครางจับศัพท์ไม่ได้อยู่ข้างหูเบา ๆ แต่มันกลับกระตุ้นเพลิงปรารถนาในกายชายให้ยิ่งโหมกระพือ มือใหญ่ดันชายเสื้อและบราเซียขึ้นไปกองไว้เหนือเนินอกขาวผ่อง ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนต่ำลงมารวดเร็วก่อนจะประกบปากร้อนลงลิ้มชิมรสหวานแห่งเนินเนื้อข้างหนึ่ง อีกข้างก็ไม่ปล่อยให้น้อยใจยังคงเคล้าคลึงไม่วางเว้น ลิ้นร้อนพลิกพลิ้วปาดเลียสลับกับดูดดึงยอดอกไวสัมผัสจนหญิงสาวหูอื้อตาลาย ตาหลับพริ้ม นิ้วมือจิกเกร็งไปบนไหล่หนาเพื่อระบายความร้อนเร่าภายใน

        เมื่อดูดกลืนข้างหนึ่งจนพอใจก็สลับไปอีกข้างอย่างไม่ให้น้อยหน้ากัน ขณะปากทำหน้าที่มืออีกข้างก็เริ่มเลื่อนต่ำลงไปสู่จุดหมายปลายทางอันตรายอีกที่หนึ่ง คลื่นความร้อนผะผ่าวรัญจวนใจเลื้อยผ่านหน้าท้องแบนเรียบก่อนจะผลุบหายไปในขอบกางเกงนอนและกางเกงชั้นในของเธออย่างรวดเร็ว

        ทันทีที่ฝ่ามือใหญ่ร้อนระอุประกบแนบชิดกลีบดอกไม้กลางกายสาวก็เหมือนเรียกสติให้กลับคืนมาได้กึ่งหนึ่ง เธอหนีบหน้าขาเข้าหากันพลาง เค้นเสียงเผยอปากเอื้อนเอ่ยห้ามปรามทว่าช่างแผ่วเบาเหลือเกิน

        “ เจ้านายคะ พะ..พอ พอแล้วค่ะ อย่าทำ.. ”

        แต่เหมือนคำว่าอย่าของเธอนั้นอาจเบาไป เบาจนชายหนุ่มไม่ได้ยิน หรือถ้าได้ยินเขาก็คงไม่แตกฉานในภาษาไทย จนตีความหมายผิดเป็น อย่าช้า !

        ใบหน้าหล่อเหลายังคงคลุกเคล้ากลืนกินอยู่บนทรวงอกอวบอิ่มทั้งสองข้างอย่างหลงใหลสลับกันไปมา ทว่าเขาก็อุตส่าห์พูดจางึมงำโต้ตอบเธอเบา ๆ

        “ อย่าทำอะไร อย่าทำแบบนี้เหรอครับ ” พูดพลางอ้าปากครอบครองเนินอกข้างหนึ่งอีกครั้งพร้อมพลิ้วลิ้นรวดเร็ว หญิงสาวสะดุ้งเฮือกเผลอหยัดหน้าอกเข้าหาใบหน้าหล่อเหลาอย่างลืมตัว

        ขาแข็งแรงกดแทรกเข้ามาที่หน้าขาของเธอแล้วบังคับให้มันแยกออกจากกันอย่างง่ายดาย ก่อนจะแทรกนิ้วเรียวร้อนลงยังกึ่งกลางแห่งกายสาว ค้นหาเกสรนุ่มนิ่มที่อยู่ภายใน เมื่อเจอแล้วก็ลากไล้ขึ้นลงเบา ๆ อย่างทะนุถนอม แต่นั่นกลับทำให้ความหวามไหวร้อนเร่าแห่งอิสสตรียิ่งพุ่งทะยานสุดกู่

        เมื่อถูกโจมตีจากเชิงชายอันจัดเจนพร้อมกัน สติสาวเจ้าก็แตกกระเจิงเสียสิ้น แขนเรียวโอบเอื้อมกอดรัดไหล่แข็งแรงไว้หนาแน่น สองขาเรียวแยกออกจากกันเพื่อเปิดทางให้นิ้วใหญ่ทำหน้าที่ของมันได้ถนัดถนี่ยิ่งขึ้น ตากลมโตหลับพริ้ม หน้าผากโหนกนูนมีเหงื่อผุดพราย ปากอวบอิ่มเผยออ้าครวญครางร่ำเรียกเขาเสียงกระเส่าราวกับจะขาดใจ

        “ เจ้านายขา เจ้านาย ” ใบหน้าหล่อเหลายังคงซุกไซร้กลืนกินอยู่บนทรวงอกคู่งามอย่างไม่รู้จักอิ่มเอม กระนั้นก็ยังใจดีตอบกลับเธอด้วยเสียงแหบพร่าแสนรัญจวนใจ

        “ ขาคนดี ” เมื่อตอบให้แล้วไม่มีคำใดเอ่ยกลับมา ชายหนุ่มตีความหมายเอาว่าอนุญาตให้ทำต่อไปได้ นิ้วใหญ่เริ่มรุกคืบอย่างเอาแต่ใจ เลื่อนไล้ไต่ต่ำลงเรื่อย ๆ ก่อนจะแตะต้องอยู่ด้านนอกช่องทางคับแคบอันเป็น  ต้นตอของน้ำหวานแห่งดอกไม้แสนงามซึ่งยามนี้ฉ่ำแฉะจากเพลงรักจัดเจนที่เขาได้บรรเลงไว้

        อยากจะรู้เหลือเกินว่าด้านในจะอุ่นร้อนรัดรึงเพียงใด คิดได้ดังนั้นก็ไม่รอช้า สอดแทรกนิ้วเรียวเข้าสู่กายสาวเบา ๆ แล้วค่อย ๆ เลื่อนไล้อย่างบรรจงทว่าแน่นหนัก

        ทันทีที่มีสิ่งแปลกปลอมรุกล้ำเข้าสู่เรือนกาย หญิงสาวก็พลันได้สติกลับคืน เธอเผยอปากอ้าจะห้ามปราม แต่เหมือนเขาจะเดาทางทุกอากัปกิริยาของเธอได้ ใบหน้าคมสันจึงรีบเลื่อนไล้ขึ้นมาประกบปากในทันทีก่อนจะส่งลิ้นร้อนเข้าไปพลิกพลิ้วบรรเลงเพลงให้เธอเคลิบเคลิ้มอ่อนไหวตามใจเขาอีกครั้ง แล้วมันก็ได้ผลอย่างดีเสียด้วย หน้าขาที่หนีบเกร็งเข้าหากันเริ่มคลายออก นิ้วใหญ่พลิ้วไหวเลื่อนเข้าออกสู่กายสาวที่คับร้อนแน่นหนึบได้อีกครั้ง

        ความรู้สึกแปลกใหม่ที่ยากเกินจะบรรยายก่อตัวสูงขึ้นเรื่อย ๆ ความหวามไหวตามธรรมชาติของมนุษย์เรียกร้องให้เธอรู้จักพลิ้วลิ้นตอบรับเขาอย่างงก ๆ เงิ่น ๆ กระนั้นก็ทำให้ชายหนุ่มครางกระหึ่มอยู่  ในคอด้วยความพอใจในความไม่เดียงสานั้น

        เธอพรักพร้อมสำหรับเขาแล้ว เขาต้องการครอบครองเธอเธอต้องเป็นของเขาคนเดียว คิดได้ดังนั้น ร่างสูงใหญ่จึงค่อยถอนนิ้วออกจากช่องทางแน่นหนึบและถอนปากจากจุมพิตแสนหวานอย่างแสนเสียดาย ก่อนจะหยัดตัวขึ้นนิดหนึ่งเพื่อปลดเปลื้องเสื้อเชิ้ตออกจากกายแกร่ง หวังอยากให้เรือนกายทั้งสองสัมผัสกันแนบชิดมากขึ้น

        พลันนั้น ไฟในห้องก็สว่างพรึ่บขึ้นจนแสบตา และมีเสียงร้องด้วยความตกใจตามมา !

        “ เฮ้ย ! พิธาน ”

        สองร่างที่กำลังเคลิบเคลิ้มสู่ภวังค์อันไกลโพ้นตกตุ้บลงมาสู่ห้วงแห่งความจริง ก่อนหันขวับไปยังต้นเสียงทันที

        “ พี่หมอ ! ”

        “ คุณหมอ ! ”

          แม้สติจะไม่ใคร่เต็มร้อย แต่ก็พอรู้ว่าเมื่อครู่ตนเองทำอะไรไปบ้าง อีกทั้งร่างนุ่มนิ่มที่ตนเองคร่อมอยู่ก็ทำให้พิธานได้คิดว่าควรปกป้องเธอจากสายตาของบุคคลที่สาม ถึงแม้จะเป็นพี่ชายแท้ ๆ ก็เถอะ

          เขารีบดึงชายเสื้อและบราเซียที่ถลกขึ้นเหนือเนินอกของเธอลงมาก่อนจะดึงร่างบอบบางมากอดไว้แนบอกอย่างหวงแหน

          “ ไม่เป็นไรนะอันดา ผมกอดคุณไว้แล้ว ผมรักคุณ ”

          “ พิธาน นั่นไม่ใช่อันดา ! ”