บทที่8.สาวน้อบนิรนาม...

1595 คำ

 “ใจเย็นคนสวย แค่นี้ผมก็แทบจะลุกเป็นไฟแล้วล่ะ!!” ดอจิโน่กระชากเสื้อคลุมหลวมๆ บนตัว รีบถลาลงไปเคียงข้าง เขากระซิบเสียงแผ่วปร่าแนบใบหูเล็กๆ ซุกไซ้ปลายจมูกไปตามลำคอเรียวที่โผล่พ้นคอเสื้อสีซีดๆ ออกมา กลิ่นหอมอ่อนๆ ลอยฟุ้งอยู่ในช่องจมูก เพราะความหอมกรุ่นนั่นดอจิโน่จึงสูดดมกลิ่นเร้าอารมณ์ด้วยความพอใจ เขาช่วยนับดาวปลดเสื้อยืดพอดีตัวออกไปจากร่างกายของเธอ สลับกับการแนบลำตัวบดเคล้ากับผิวกายเรียบเนียน นับดาวบิดส่ายตัวเองเสียดสีกับร่างใหญ่หนาหนักอย่างไร้สติ เธอรู้แค่ว่าตนเองร้อนจนอยากซุกเข้าไอเย็น เพื่อให้อาการเช่นนี้หายไปสักที นัยน์ตายาดเยิ้มเต็มไปด้วยความปรารถนาที่รุ่มเร้า จนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ ริมฝีปากของเธอแห้งผาก จนแตกระแหงจนต้องแลบปลายลิ้นออกมาไล้เลีย เพื่อเพิ่มความชุมชื้นให้ตัวเอง          ดอจิโน่มองตามปลายลิ้นเล็กๆ ที่เลียริมฝีปากบางด้วยความปรารถนาที่พุ่งขึ้นสูง เขานึกแปลกใจความพอใจคนตรง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม