บทที่18

2386 คำ

Ryu Talk :ตอนนี้ผมกำลังขับรถอยู่ในสนามแข่งของตัวเองเป็นเวลาเกือบชั่วโมงแล้ว พร้อมกับนึกถึงเรื่องเมื่อคืนและเมื่อเช้า ผม...ตบหน้าเด็กนั่น ใช่ผมตบหน้าหอม!! ผมไม่ได้ตั้งใจแต่เพราะเธอจะทำร้ายตัวเองผมเลยต้องทำแบบนั้น เธอร้องไห้ตลอดจนใบหน้าที่เคยสดใสกลับเหลือแต่ความเศร้าหมอง ผมไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้นะ ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าผมควรรู้สึกอะไร เธออ้อนวอนผมว่าอยากกลับบ้าน..พูดเป็นอยู่คำเดียวจนผมโมโห อยากกลับบ้านไปแต่งงานกับไอ้เสี่ยเวรนั่นหรือไง!! อุตส่าห์หนีมาแล้ว แล้วอะไรอีก..อยากลืมผมงั้นเหรอ? เกลียดผมงั้นเหรอ? แล้วไงว่ะ ทำไมผมต้องรู้สึกจี๊ดใจยังไงบอกไม่ถูก ปกติผมไม่เคยถูกผู้หญิงคนไหนเกลียดหรืออยากลืม แต่หอม..เด็กนั่นมีอะไรที่ผมยังไม่รู้อีกเยอะใช่ไหม? เธอพร่ำบอกว่าไม่น่ามารักคนอย่างผม แล้วทำไมผมถึงต้องเก็บมาคิดด้วย คนอย่างริวไม่เคยรู้จักความรัก เมื่อเช้ามืดผมก็เข้าไปทำความสะอาดห้องให้เธอแล้วก็พันแผลให้ใ

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม