บทที่ 6
816 คำ
เทรซี่ เซียเห็นฌอนกำลังเดินไปทางนี้ เธอหลบตัวอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ข้าง ๆ ถัดจากเธอ
เธอแอบอยู่ตรงนั้น จนกว่าประตูลิฟต์ของฌอนจะปิดเธอถึงจะออกมา
ตัวเลขหยุดอยู่ที่ชั้น 28 ซึ่งเป็นห้องชุดพิเศษของเขา ดูเหมือนว่าฌอนไม่ได้ตั้งใจจะกลับบ้าน
จู่ ๆ ในหัวของเธอก็ผุดแผนการขึ้นมา "ใช้เขาเป็นเครื่องมือดีไหมนะ" เธอคิดว่า
ฌอนยึดถือความเป็นส่วนตัวของเขาเป็นอันดับแรกมาตลอด ทำให้ทั้งชั้นไม่มีการสอดส่องดูแลจากระบบรักษาความปลอดภัย
เทรซี่เดินขึ้นบันไดไป ไม่มีกล้องวงจรปิดหรือระบบรักษาความปลอดภัยใด ๆ ในบันไดนี้เช่นกัน เธอรู้สึกคุ้นเคยกับทุก ๆ อย่างในที่ที่แห่งนี้
เธอพบว่าตาเขากำลังพร่ามัว เพียงแค่ชำเลืองมอง เธอก็บอกได้ว่าฌอนกำลังเมา
ทุกครั้งที่เขาเมา เขาจะนอนที่โรงแรม เทรซี่หยิบการ์ดจากถุงใส่การ์ดของเธอ แต่เธอก็ไม่แน่ใจว่าตัวล็อกเปลี่ยนไปหรือไม่
เธอลองแล้ว ประตูส่งเสียงปลดล็อกแล้วเปิดออก! ฌอนไม่ได้เปลี่ยนตัวล็อกในช่วงสามปีที่ผ่านมา เขายังคงไม่เปลี่ยนมัน
เทรซี่มองดูการ์ดในมือของเธอ แต่เธอไม่ได้สัมผัสมันเลย เธอเดินเข้าไปในห้อง
แน่นอนว่าเขาก็ไม่เปลี่ยนไปเช่นกัน เขาจะหมดสติหลังจากเมา นอนอยู่บนเตียงใหญ่แม้ไม่ได้ถอดเนกไทออก
เมื่อก่อนถ้าเธอเห็นเขาเป็นอย่างนี้ เธอจะดูแลเขาอย่างระมัดระวังเพื่อไม่ให้เขาตื่น แต่ตอนนี้ เธอต้องทำสิ่งเดียวเท่านั้น
เธอรีบถอดเสื้อผ้าของเขาออกและเห็นร่างกายท่อนบนที่เต็มไปด้วยกล้ามแน่น ๆ ของเขา เธอนึกถึงฉากน่าสะอิดสะเอียนเมื่อสามปีที่แล้ว ที่เขามีอะไรกับราเชลจนทำให้เขาและเธอเหงื่อออก
ดวงตาของเทรซี่เย็นชา “เทรซี่!” จู่ ๆ ฌอนก็จับมือเธอ เขาทำให้เธอกลัวจนตัวสั่น
เธอหันกลับมาอย่างระแวง และพบว่าเขายังไม่ตื่น ทำให้เธออดหัวเราะเยาะเขาไม่ได้
“อยู่กับฉันแล้วนึกถึงราเชล แล้วนึกถึงฉันตอนอยู่กับเธอ” เทรซี่มองไปที่ใบหน้าของฌอนและคิดภายในใจ
“ฉันจะทำลายชื่อเสียงของแกให้ย่อยยับ!” แล้วเธอก็ถอดเสื้อผ้านอนลงกับเขา
เทรซี่ปล่อยผมของเธอ คลุมฌอนและตัวเธอเองด้วยผ้าปูที่นอนสีขาว ซึ่งสามารถมองเห็นบริเวณเหนือหน้าอกได้อย่างชัดเจน
เทรซี่นอนอยู่ในอ้อมแขนของเขา ใบหน้าของเธอถูกผมปกคลุม
เธอถ่ายรูปตัวเองสองสามภาพ และเปิดประตูเดินออกไป ถึงแม้เธอจะไม่มีอารมณ์ใด ๆ ต่อเรื่องที่เกิดขึ้นไปเมื่อสักครู่
เทรซี่คิดว่าบางทีเธออาจจะงี่เง่าเมื่อพบเขาอีกครั้ง แต่ตรงกันข้ามเธอสงบอย่างน่าเหลือเชื่อ
บางทีความเกลียดชังที่เธอมีต่อฌอนและทุกคนที่เคยทำร้ายเธอทำให้เธอกลายเป็นแบบนี้
หลังจากทำทุกอย่างเสร็จ เธอก็รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย ราเชลรู้สึกแบบเดียวกับเธอไหมตอนที่เธอเล่นกับฌอนเมื่อนานมาแล้ว
จากนั้นเธอก็โทรออกโดยใช้โทรศัพท์อีกเครื่องหนึ่งแล้วลดเสียงเธอลง "นี่คือฟีนิกซ์เอนเตอร์เทนเมนต์หรือเปล่าคะ"
"ใช่" คนปลายสายคนหนึ่งกำลังหาว
"ฉันมีข่าวใหญ่"
“เกี่ยวกับใครครับ” บุคคลนั้นเริ่มมีสติทันทีเมื่อได้ยิน "ข่าวใหญ่"
“เกี่ยวกับฌอน เชิง” เธอค่อยพูดและเน้นทีละคำ
ชายคนตื่นเต้นจนตัวสั่น ตอนนี้ในเมือง A ทุกคนรู้ว่าฌอน เชิง จะหมั้นกับราเชล แนน
และหากมีข่าวเกี่ยวกับเขา มันจะเป็นข่าวดังทันทีที่มีการแพร่ข่าวออกไป
"คุณผู้หญิงชื่ออะไรครับ ถ้าสะดวกเราขอรายละเอียดเพิ่มเติมได้ไหม"
หลังจากพูดบางอย่างกับชายคนนั้นแล้ว เธอก็วางสายอย่างรวดเร็ว
มันจะน่าเบื่อขนาดไหนถ้าคนอื่นรู้ข่าวดังก่อน เทรซี่ส่งรูปถ่ายโดยไม่ระบุชื่อของเธอไปยังโทรศัพท์ของพ่อแม่ราเชล
เธอเคยคิดว่าพ่อแม่ของราเชลใจดี ครอบครัวแนนก็เป็นครอบครัวที่ร่ำรวยเช่นกัน แต่ใครจะรู้ว่าคนสองคนนี้เกี่ยวข้องกับแผนการนี้ด้วย
เธอเคยขอให้ใครซักคนตรวจสอบแผนการนี้ ครอบครัวแนนชอบครอบครัวของฌอน เชิง และราเชลก็ตกหลุมรักเขามานานแล้ว เรื่องทั้งหมดเป็นความร่วมมือระหว่างสองครอบครัวนี้
มีเพียงเธอเท่านั้นที่ไม่รู้เรื่องราวเหมือนกับคนโง่!
“เอาล่ะ ในเมื่อคุณต้องการเล่นสนุก งั้นเรามาสนุกกันเถอะ” เทรซี่คิด
- ผู้เขียน
