บทที่ 10

733 คำ
  เขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เมื่อคิดถึงพฤติกรรมของเธอ ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเพราะเหตุใดเธอถึงยอมเขาทุกอย่างในตอนแรก   เขาเหมือนถูกไฟไหม้ เขาเกือบหมดสติ แต่มีเพียงความคิดเดียวภายในใจของเขาเท่านั้นคือ เขาต้องการเธอ   “เธอคงเป็นคนเดียวที่กล้าทำแบบนี้กับผม” เขาคิด   เขากัดฟันพูด “ที่รัก อย่าทำให้ผมหงุดหงิดเลย ปล่อยผมเถอะ ไม่งั้นคุณจะมีปัญหานะ”   เขาขู่เธอ นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนปฏิบัติกับเขาเช่นนี้   เขาเริ่มสับสนว่าเขากำลังถูกผู้หญิงคนหนึ่งในไนท์คลับวางยา จากนั้นก็ถูกเธอมัดไว้ที่โรงแรม   เทรซี่นำรูปถ่ายให้เขาดู “คุณผู้ชายหล่อมากเลยค่ะ รูปสวยใช่ไหมคะ” เธอพูด   “นี่คุณไม่กลัวผมจริง ๆ เหรอ” ชายคนนั้นพยายามอย่างเต็มที่เพื่อคลายปม แต่เขาก็ไม่สามารถคลายมันได้   ยิ่งเขาดิ้นรนมากเท่าไหร่ ปมเชือกก็ยิ่งแน่นขึ้น เขาไม่เคยคิดว่าเขาจะตกหลุมพรางเช่นนี้!   ยิ่งเขาโกรธมากเท่าไหร่ เทรซี่ก็ยิ่งมีความสุขมากขึ้นเท่านั้น เธอถอดผ้าเช็ดตัวออก เธอยังสวมเสื้อชั้นในอยู่   เธอสวยมาก ซึ่งเขารู้มานานแล้ว เธอเคยไร้เดียงสา หลังจากผ่านไปสามปี เธอโตขึ้นและมีเสน่ห์มากขึ้น   คืนนั้นเมื่อสามปีที่แล้ว เขาพบว่ามีคนพยายามจะทำลายเธอ เขามองว่ามันน่าสนใจและคอยติดตามพวกเขามาเรื่อย ๆ จากนั้นเขาก็พบแผนการร้ายของตระกูลเซีย   หลังจากคืนนั้น เขาเริ่มให้ความสนใจกับชีวิตของหญิงสาวคนนี้ เขาวางแผนที่จะครอบครองเธอเอาไว้   เทรซี่ไปต่างประเทศโดยไม่คาดคิด เขาไม่รู้ที่อยู่ของเธอไปในช่วงปีแรก เพราะเธอหนีรอดจากการลอบฆ่าของเขามาโดยตลอด   เธอรอดชีวิตมาได้จนถึงอีกหนึ่งปีถัดมา ปกติแล้วเธอเป็นเด็กเรียนดี   จริง ๆ แล้ว เธอสามารถบริหารบริษัทได้อย่างประสบความสำเร็จ กระทั่งสามารถทำให้บริษัทนี้กลายเป็นบริษัทมหาชนในปีที่ 3 ด้วยซ้ำ   ไม่มีใครรู้ว่าเธอทำไปมากแค่ไหน แต่เป้าหมายของเธอคือการทำให้คนที่เธอเกลียดชังต้องชดใช้   พวกเขาสมควรได้รับการแก้แค้น ในขณะที่พวกเขาวางแผนที่จะทำลายเธอ   เธอไม่ใช่เด็กสาวที่ทำอะไรไม่เป็นอีกต่อไป เธอมีความมั่นใจและมีเสน่ห์มากจนเธอสามารถที่จะควบคุมผู้ชายทุกคนบนโลกใบนี้ได้ เมื่อมองดูขาเรียวยาวของเธอ เขาก็หน้ามืดตามัวและหายใจแรงขึ้น   แม้เธออยู่ตรงนี้ แต่เขาไม่สามารถเอื้อมมือไปหาเธอได้ เพราะเขาถูกมัดไว้แน่น!   เทรซี่ใช้นิ้วแตะใบหน้าเขาเบา ๆ “ท่านคะ เกมเริ่มแล้ว ท่านต้องปฏิบัติตามกฎนะคะ” เธอพูด   จากนี้ เธอทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อทำให้ผู้ชายคนนี้คลั่งไคล้ราวกับเป็นบ้า   เขากำหมัด ร่างกายของเขาเริ่มแดง เทรซี่มองเขาอย่างขี้เล่น   “คุณรู้ผลที่จะตามมาไหม หากคุณทำกับผมแบบนี้” เขาถาม   “ฉันรู้ว่าคุณเป็นใคร ฉันไม่คิดว่าคุณต้องการให้รูปถ่ายของคุณฉาวไปทั่วหรอกนะ” เธอพูด   “ฉันขอแนะนำว่า คุณแกล้งทำเป็นว่าคืนนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น” เธอพูดต่อ   เธอยิ้มอย่างสดใส เธอรู้ดีว่ายาชนิดนี้ไม่แรงเท่าในนิยายที่บรรยายถึงการที่ทำให้คนตายได้ ถ้าผู้ที่รับยาไม่ได้มีเพศสัมพันธ์หลังจากกินยาเข้าไป   อย่างมากที่สุด สำหรับการแก้แค้น มันทำให้เขาแค่รู้สึกเจ็บปวดเท่านั้น   ผู้ชายคนนั้นมองมาที่เธอ เธอเป็นเหมือนดอกไม้ที่กำลังจะบานเมื่อสามปีที่แล้ว แต่ตอนนี้เธอกำลังบานสะพรั่งเต็มที่   "คุณเปลี่ยนไป" เขาพูด   “ใช่แล้ว ขอบคุณสำหรับของขวัญล้ำค่าที่คุณให้ฉันในวันนั้น ตอนนี้คุณพอใจในตัวฉันที่โตแล้วหรือยัง” เทรซี่ถาม
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม