“ใช่ ฉันรักเขาแน่นอน ฉันรักผู้ชายได้ทั้งโลกนี้เลยเชียวล่ะ แต่ยกเว้นคนหนึ่ง” มีมี่เงยหน้าสบตาก่อนจะจุดยิ้มมุมปาก “พ่อเลี้ยงราชาไง”
มือเรียวแกร่งคว้าต้นคอเล็กเข้ามาใกล้ก่อนจะก้มหน้าลงไปบดจูบกลีบปากนุ่มอย่างหนักหน่วง ขบเม้มกลีบปากเล็กจนได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งในปาก มีมี่ทุบก็แล้ว ตีหน้าอกก็แล้วเหมือนจะขาดอากาศหายใจเข้าจริง ๆ
ยามเขาปล่อยให้เป็นอิสระหลังจากจูบแบบมาราธอนขาเธอก็ไร้เรี่ยวแรงทรุดลงไปกับพื้นยกมือขึ้นมาทาบหน้าอกรู้ถึงแรงเต้นของหัวใจที่ดังมากเพราะเมื่อกี้เธอเหมือนจะขาดอากาศหายใจตายได้จริง ๆ
“เลิกปากดียัง?” พ่อเลี้ยงราชาคุกเข่าลงข้างหนึ่งยื่นปลายนิ้วเรียวแกร่งเชยคางเล็กขึ้นมาสบตา
“ฉันไม่มีวันรักคุณ ถ้าวันไหนฉันเกิดไปหลงรักคนแบบพ่อเลี้ยงฉันคงบ้าไปแล้ว”
“มีมี่!” พ่อเลี้ยงราชาขบกรามแน่นจากเชยคางกลับกลายเป็นบีบมันอย่างแรง
“ฉัน เกลียด คุณ”
“เหรอ งั้นมานอนให้คนที่เธอเกลียดเข้าไส้เอาหน
