มีมี่ไม่พูดอะไรต่อเธอไม่ได้ช่วยเพื่อหวังอะไรทั้งนั้นก่อนที่ยายอาหลีจะกลับเห็นนางบ่นอยากได้อะไรสีส้มๆ เธอเลยจัดส้มไปให้แค่นั้นเอง ช่วยเพื่อนหรอกย่ะ ช่วยเขาเหรอ...บ้าหรือเปล่า
ถึงเวลาเลิกเรียนแล้วรถตู้ของทางโรงเรียนก็แวะเข้ามาส่งเด็กชายมีโอที่ไร่ราชา พ่อเลี้ยงเรวัชและแม่เลี้ยงรัมภาเดินออกมารอรับหลานด้วยตัวเอง ใบหน้ามีแต่รอยยิ้มละคนมีความสุขมาก
มีมี่มองออกไปหน้าบ้านก็ได้แต่คลี่ยิ้ม แต่ใครบางคนทำทีเป็นเดินไปจับต้นไม้ประดับต้นนั้นบ้างต้นนี้บ้างอยู่หน้าบ้านทำไม
เห็นเด็กชายมีโอลงมาจากรถโดยมีคุณครูคนสวยลงมาส่งเหมือนเดิม ไหว้สวยขนาดนั้นไม่รักไม่หลงก็ให้มันอยู่ไปสิ เห็นนะว่ามีคนจับใบไม้แอบสะดุ้งตอนที่ลูกชายเธอวิ่งเข้าไปสวัสดีทำตัวไม่ถูกกันเลยทีเดียว
“มีมี่สวัสดีครับ”
“จ้า ไปล้างมือสิแม่เลี้ยงทำขนมไว้รอมีโอด้วยนะ” เธอชี้ลงที่ขนมบนโต๊ะทำให้ตาลูกชายเบิกกว้างทันที แต่แทนที่จะไม่ล้างมือตามที่แม่บอกก
