Chapter 10 ตามสัญญา
ภูชิตแอบหลบหัวเราะขำ ‘ยาหมดซองขนาดนี้ไม่มีทางรอดแน่ ยกเว้นช้าง’
“ฉันจะพาผู้หญิงคนนั้นไปอยู่โรงแรมด้วย” ปราบบอกออกมา เมื่อคืนเขาอาจจะพลาดท่าเสียทีเธอ แต่เขาจะไม่ยอมพลาดซ้ำสอง เขาจะต้องเอาคืนยัยเด็กแสบนั่นให้สาสม
“ติดใจละสิ”
“กฎของนายบอกไว้ไม่ใช่เหรอ คนร่วมงานหากว่าอยู่กับใครจนถึงเช้า จะต้องคบกันเป็นแฟนไม่น้อยกว่า 6 เดือน” เขาบอกด้วยใบหน้าราบเรียบ
“หวังว่านายคิดจะจริงจัง”
“เปล่า...ฉันจะคบไปเรื่อยๆ จนครบสัญญา 6 เดือน หลังจากนั้นก็จะโยนเงินให้สักก้อน แยกย้าย!” เขาบอกอย่างไม่ยีหระ คนวางแผนร้อนรนเสียเอง
“ไม่ได้นะเว้ย” ภูชิตตอบกลับทันที จนปราบรู้สึกแปลกใจกับอาการของเพื่อน นั่นคือสิ่งที่เขาต้องหาคำตอบต่อไป เพราะอะไรเพื่อนของเขาถึงได้ถือหางเด็กคนนี้มากขนาดนี้
“ทำไมจะทำไม่ได้ ผู้หญิงที่รับงานแบบนี้ ให้เงินให้เงินสักก้อนขี้คร้านจะรีบคว้าเอาไว้ ฉันไม่คิดจะเชิดชูผู้หญิงง่ายๆ
