'รัน' เด็กหนุ่มที่คุณจิรัญเก็บมาเลี้ยงเขารู้ตัว
เองดีเขาเจียมตัวเองมาตลอดรันรู้ฐานะเเละ
หน้าที่ของตัวเองดีว่าไม่คู่ควรกับอะไรทั้งสิ้นของ
ตระกูลนี้เขาเพียงเเค่อยากตอบแทนบุญคุณ คุณท่านที่รับเขามาเลี้ยงก็เพียงเท่านั้นหากไม่ได้คุณจิรัญเขาก็คงต้องตายอยู่ข้างถังขยะ จากผู้เป็นแม่ที่ไม่ต้องการเขาแล้วเอาเขามาทิ้งไว้
บุญคุณชาตินี้รันก็คงจะทดแทนคุณจิรัญกับ
ครอบครัวของเขาได้ไม่หมดถึงแม้ต้องตาย
เขาก็ยอม...
"มันเป็นคำสั่งของฉันถึงพวกแกจะไม่เห็นด้วย
ฉันก็จะให้รันบริหารบริษัทแทนพวกแก 2 คนถ้าคิดว่าฉันไม่กล้าพวกแกก็ลองดู"
หลังจากผู้เป็นพ่อพูดกับพูดเป็นลูกทั้งสองคนจบ
ก็ลุกออกไปทันทีโดยไม่รอฟังคำแย้งของลูก
ทั้งสองก่อนที่รันจะเดินตามคุณท่านออกไปก็ต้อง
หยุดชะงักกับคำพูดของหญิงสาว
"ก็แค่เด็กที่แม่ไม่ต้องการ..อย่าสะเออะ
ทำตัวเสมอฉัน"
รันชะงักกับคำพูดของไอราเล็กน้อยก่อนจะทำเป็น
ไม่สนใจและเดินออกไปเขาชินชากับคำพูดพวกนี้
ของเธอแล้วล่ะตั้งแต่เขาเข้ามาอยู่ที่บ้านหลังนี้
ก็มีแต่ไอราที่คอยหาเรื่องกลั่นแกล้งเขาไม่เว้น
แต่ละวันคอยพูดเหน็บแหนมให้เขารู้สึกเสียใจ
คอยแกล้งให้เขาเจ็บตัวแต่เขาก็ไม่เคยโกรธเธอเลย
เพราะเขารู้สถานะของตัวเองดี
"นี่แกกล้าเดินหนีฉันหรอรัน! ยอมรับความจริงไม่ได้หรือไง!!ว่าแกมันก็เป็นแค่เด็ก
ที่ถูกทิ้งเป็นแค่เด็กที่แม่ของแก
ไม่ต้องการ.."
รัน ทำได้แค่หยุดยืนนิ่งและฟังสิ่งที่ไอรา
พูดแทงใจดำเขา
อยู่ทุกครั้งที่เจอหน้ากัน
"พอได้แล้วไอรา.." เตโชพูดหลังจากฟังผู้เป็นน้องสาวของตน
เหน็บแนมรันไม่พ้นทุกครั้งที่เจอหน้ากัน
"พี่ไม่ต้องมายุ่งฉันเกลียดมันแค่เห็นหน้ามัน
ฉันก็ยังไม่อยากเห็นก็แค่เด็กกำพร้าที่
พ่อกับแม่มันไม่ต้องการ "
"ใช่ผมมันก็แค่เด็กกำพร้าที่ไม่มีใครต้องการพอใจคุณหรือยัง"
"จองหอง!คิดว่าเป็นคนที่พ่อฉันไว้ใจ
ก็จะทำอะไรก็ได้งั้นสิ"
"ได้..ในเมื่อพ่อฉันอยากให้ฉันกลับมาบ้าน ฉันก็จะกลับมาแล้วฉันจะ
ทำให้แกไม่มีความสุขในบ้านหลังนี้อีกต่อไปรัน!!!"
หลังจากพูดจบไอราก็เดินไปที่รถคันหรู
ของเธอก่อนจะขับออกไปด้วยอารมณ์
หงุดหงิดเสียเต็มประดา
"ไม่เป็นไรนะรันอย่าไปถือสาน้องสาวของฉันเลย เอาแต่ใจตัวเองจนเป็นนิสัย
ฉันขอโทษแทนน้องฉันด้วยนะรัน"
"ครับคุณเตโช" พูดจบประโยครันก็หันหลังเดินออกมาทันทีเตโช
ได้แต่ถอนหายใจกับกิริยาของรันที่ไม่เคยแม้แต่
จะโกรธจะเกลียดน้องสาวของเขาเลยทั้งที่ไอรา
ก็ทำกับรันไว้ไม่ใช่น้อยเขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม
น้องสาวของเขาถึงจงเกลียดจงชังรันนักหนา
ทั้งที่สำหรับเขารันเป็นคนที่ฉลาดมีไหวพริบและ
เก่งมากพอตัวเลยเป็นคนที่เขาและพ่อเชื่อใจมาก
ถึงยอมให้รันคอยดูแลไอราแทนเขาและพ่อ
ได้ทั้งที่เขาก็เห็นว่ารันไม่เคยขัดใจน้องสาว
ของเขาเลยไม่เคยพูดว่าอยากได้อะไรต้องการอะไร
จากเขาแล้วพ่อเลยไอราสั่งอะไรรันก็คอยหาให้
แล้วทำไห้ตลอด แต่น้องสาวของเขาก็ไม่เคยมองเห็นในความหวังดี
ของรันเลย
_______________________________________