ตอนที่ 12
“ไอ้เมฆ ทำไมแกถึงไม่รับโทรศัพท์วะ” ชายหนุ่มพึมพำด้วยความหงุดหงิด เมื่อกดไปแล้วปลายสายไม่ยอมรับ ก็น่าจะรู้อยู่ ถ้าหากเขาไม่มีเรื่องเร่งร้อนจริง ๆ คงไม่กดโทรอย่างไม่บันยะบันยังแบบนี้
“ว่าไงเอก มีเรื่องอะไรหนักหนา ถึงได้กระหน่ำโทรหาขนาดนี้ หรือเรื่องที่ให้ทำมีปัญหา ยายจอมขวัญดื้อจนแกรับมือไม่ไหว จนต้องโทรมาขอยกเลิกงานหรือไง ไม่ได้นะโว้ย...ฉันจะกลับบ้านพรุ่งนี้แล้ว” เมฆาแกล้งโวยวายเสียงดัง ทั้งที่ความจริงแล้วเขาเชื่อใจเอกราช จะต้องทำในสิ่งที่ขอสำเร็จ
“แกคิดว่าที่ฉันกระหน่ำโทรหา เพราะเรื่องไร้สาระนั่นหรือไง” ถึงรู้ว่าอีกฝ่ายแกล้ง แต่เอกราชก็อดที่จะโมโหไม่ได้
“ไม่ต้องห่วง เรื่องนั้นจัดการให้เรียบร้อยแล้ว” แค่เอ่ย ใจเขาก็กระหวัดไปถึงจอมขวัญ ที่เผลอแปบเดียวก็กลายร่างเป็นนางมารร้าย ทั้งจิกและกัดเสียจนเขาอยากจะจับหักคอทิ้ง
เมฆาหัวเราะในลำคอกับน้ำเสียงที่ร้อนรนของเอกราชยามบอกเขาเร
