ตอนที่ 10
เอกราชหัวเราะเสียงดัง "ว่าแต่ฉันว่าไม่มีใครเอา” เขายกร่างขึ้นเหนือร่างบาง พร้อมรอยยิ้มเยาะหยัน สายตาคมกริบกวาดมองไปกายอรชร ก่อนจะหยุดอยู่ตรงอกเต่งตึงที่นูนเด่นและขาวผ่องที่มีเพียงแค่เสื้อและชั้นในสีหวานปกปิดอยู่
“ฉันผู้ชายไม่เป็นไรอยู่แล้ว แต่เธอละขวัญ เป็นผู้หญิงยิงเรือ วิ่งเร่ก็แล้ว ไล่แจกก็แล้ว ให้ท่าก็แล้ว ผู้ชายเขายังไม่สนใจ ไม่เคยคิดจะหันสายตามาแลเลยสักนิดด้วยซ้ำ"
"กรี๊ด...ไอ้เอก ไอ้ปากปีจอ แกอมสุนัขไว้ในปากหรือไง ถึงได้มาว่าฉันแบบนี้"
คำพูดของเอกราชจี้ถูกจุด จอมขวัญทั้งอายทั้งเจ็บเหมือนถูกตบหน้า ความโกรธมีพลังพอทำให้เธอดึงมือออมกมาฟาดบนใบหน้าไอ้ปากเสียจนหันไปอีกฝั่ง
เอกราชยกมือขึ้นลูบแก้มที่โดนตบเบา ๆ ปลายลิ้นใหญ่กระทุ้งข้างแก้ม "แหม...พอพูดแทงใจดำเข้าหน่อยทำเป็นมีโมโห อย่างนี้แหละพวกไม่ยอมรับความจริง"
"แกนั่นแหละไม่ยอมรับความจริง ผู้หญิงเขาไม่ได้ชอบยังตามตื้ออยู่
