ปฐพี 13 โรคจิต
"คือฉัน.." รุ่งฤดีพยายามคิดหาข้ออ้างอื่นๆ เพราะลึกๆ แล้วเธอก็ยังไม่พร้อมในตอนนี้
"ทำไมเล่นตัวจังเลย เธอยังจะอัพราคาตัวเองอีกเหรอ" เขาไม่ใช่คนโง่ที่จะดูไม่ออกว่าที่เธอปฏิเสธเขาหลายต่อหลายครั้งมันคืออะไร
"ฉันไม่คิดจะอัพขึ้นอีกหรอกแค่ฉันเหนื่อยฉันง่วงเท่านั้นเอง"
"ก็รีบทำให้จบจะได้นอนพัก ถอดเสื้อผ้าออก" พูดจบปฐพีก็เริ่มถอดเสื้อผ้าของตัวเอง
รุ่งฤดีถอนหายใจออกมาเบาๆ อย่างเลี่ยงไม่ได้ ก่อนจะเริ่มเปลื้องเสื้อผ้าตัวเองทีละชิ้น
เมื่อทั้งสองถอดเสื้อผ้าออกจนหมด เขายืนจ้องมองเรือนร่างระหงของเธอ ด้วยสายตาที่หวานเยิ้ม
"คนพวกนั้นคงจะทะนุถนอมเธออย่างดีสินะ" ชายหนุ่มพึมพำอย่างชื่นชม เพราะร่างกายของเธอสวยสดราวกับยังไม่เคยผ่านมือชายใด
"คุณจะมองอีกนานไหม?" ตั้งแต่เกิดมานี่เป็นครั้งแรกที่เธอต้องเจอกับสถานการณ์นี้ แม้จะเตรียมใจไว้ตั้งแต่วันแรกที่ทำข้อตกลง แต่มันก็ต้องมีหวั่นกลัวกันบ้าง
