บทที่ 12 ตุนถุงยาง

1635 คำ

ปฐพี 12 ตุนถุงยาง "หึ ผู้หญิงอะไรน่ารักเป็นบ้า" เห็นท่าทีของรุ่งรฤดีที่วิ่งไปเข้าห้องน้ำแล้วเขาก็อดขำไม่ได้ "อ้วกกก~ อดทนไว้นะรุ่งฤดี เพื่อแม่ท่องจำใส่หัวไว้.." หญิงสาวพูดด้วยน้ำตาที่คลอเบ้า สายตาของเธอจับจ้องไปที่กระจกเธอไม่คิดว่าตัวเองจะต้องมาทำอะไรแบบนี้ แต่มันก็คุ้มกับชีวิตของแม่เธอไม่ว่าเขาจะให้เธอทำอะไรมากไปกว่านี้เธอก็ยอม เพื่อยื้อชีวิตของแม่ให้อยู่ได้นานที่สุด พออาบน้ำเสร็จหญิงสาวก็เดินออกมาเก็บชุดเดิมที่เขาถอดทิ้งไว้เพื่อเอามาใส่ "ฉันกลับได้แล้วใช่ไหม" เธอถามเขาพร้อมกับหยิบเสื้อผ้าไปแอบใส่อีกมุมนึงของห้องเพื่อบังสายตาของเขา "จะกลับไปไหน" "ก็กลับบ้านไง" "ฉันเรียกแต่เธอว่าน้องสิบล้าน.. ตกลงเธอชื่ออะไร" "ฉันชื่อรุ้งงาม" "รุ้งงาม!" ปฐพีไม่แปลกใจกับชื่อเล่นของเธอสักเท่าไร เพราะมันเหมาะกับใบหน้าของเธอจริงๆ "อีกอย่าง ขอตำหนิเรื่องเสื้อผ้าหน่อยไม่มีดีกว่านี้แล้วเหรอ" ก็ตอน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม