“เบล...นั่นทำอะไร?” ครินต์นั่นเอง เขาทำให้เธอชะงักค้าง ภัทรญารีบวางมะนาวครึ่งซีกลงบนเขียงแล้วทำหน้าจ๋อย
“ฉันอยากกินของเปรี้ยว” พอเธอตอบครินต์ก็เข้ามาใกล้ เขาหยิบมะนาวบนเขียงขึ้นมาพินิจดูก่อนเอ่ย
“บีบน้ำมะนาวลงในคอเนี่ยนะ ผมเห็นคุณทำอย่างนั้น”
“มันขมในคอ ฉันนอนไม่หลับ ถ้าไม่ได้กินของเปรี้ยวต้องแย่แน่”
บทที่ 17
“นี่เป็นอาการแพ้ท้องอย่างนั้นเหรอ แปลกมากเลยนะ”
“ไม่แปลกหรอก ก็เหมือนนางเอกในหนัง คุณไม่เคยดูเหรอ เวลาแพ้ท้องนางเอกก็อยากของเปรี้ยวไง”
“ให้ผมทำน้ำมะนาวให้มั้ย?”
เธอส่ายหน้า “ไม่ต้องค่ะ ฉันชอบแบบนี้”
“น้ำกรดจะกัดคอคุณหรือเปล่า มันจะมีผลอะไรกับเด็กหรือเปล่า”
“”น้ำมะนาวเป็นกรดอ่อนนะคะ ไม่อันตรายหรอกค่ะ”
“ผมแค่อยากให้คุณระวังตัวเอง แค่ครึ่งซีกเท่านั้นนะ”
“แล้วถ้าฉันยังไม่หายขมคอล่ะ คุณช่วยฉันไม่ได้หรอก เพราะถ้าฉันไม่กินของเปรี้ยวฉันจะนอนไม่หลับ ถ้าอ่อนเพลียก็กระทบกับเด็กเหมือน
