บทที่ 14

1105 คำ

“ใช่! ฉันอายคนเวลาที่ต้องไปไหนมาไหนกับเธอ! รีบๆ ไปเลือกซะ!” คนที่เกือบๆ จะดีใจที่เขาให้ความสำคัญอดที่จะมองค้อนคนตรงหน้าไม่ได้ เธอเกือบๆ จะดีใจแล้วหากเขาไม่พูดประโยคถัดมา            อันธิกาหมุนตัวมาก็เจอพนักงานของร้านซึ่งช่วยเธอได้มากในการเลือกชุดใหม่ที่คิดว่ามันน่าจะดูดีกว่าชุดที่ชอบใส่ แม้จะไม่ใช่แนวแต่ก็ต้องจำใจเลือก       เพราะไม่อยากทำให้สามีต้องขายขี้หน้า            “ชุดนี้เป็นยังไงบ้างคะพี่รุจ” เสียงหวานๆ ที่ดังขึ้นทำให้คนที่กำลังนั่งอ่านรายละเอียดการประชุมในมือถืออยู่ต้องเงยหน้า และภาพที่ได้เห็นมันทำให้เขาพอใจอยู่ลึกๆ ก่อนความรู้สึกนั้นจะหายไปเมื่อเหลือบเห็นบางสิ่ง            “ไปเปลี่ยน! ขอชุดที่มันไม่โป๊นะครับ ความยาวขอแบบเสมอเข่าทุกตัว!” ชายหนุ่มสั่งภรรยาก่อนจะหันไปบอกพนักงานที่ได้แต่ยืนยิ้มอยู่ไม่ไกล จริงอยู่ว่าชุดที่อันธิกาสวมใส่มันสวยและเขากลับไม่ชอบใจขึ้นมาดื้อๆ เมื่อได้เห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม