พอมาถึงบ้าน พวกคนรับใช้ก็มองคู่หนุ่มสาวด้วยแววตาสงสัย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเพราะต่างก็รู้เรื่องอะไรๆกันบ้างแล้ว จึงได้แค่ทำตามหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุดเท่านั้น หัสดินตรงดิ่งไปยังเค้าเตอร์บาร์แล้วรินวิสกี้ใส่แก้วดื่มพรวดๆราวกับมันเป็นน้ำเปล่า “คุณดื่มจากผับมายังไม่พออีกเหรอ” ฟ้าวลัยเดินเข้ามาถาม ไม่ได้ถามเพราะความห่วงใย แต่ถามไปงั้นๆตามประสาคนที่อยู่ร่วมบ้านหลังเดียวกัน “ผมอยากจะชวนคุณมานั่งดื่มเป็นเพื่อนด้วยซ้ำ แต่ว่าตอนนี้ คุณเหมือนนางฟ้า แต่ผมคงเป็นซาตาน คงนั่งดื่มด้วยกันไม่ได้” “แล้วถ้านั่งดื่มเป็นเพื่อน คุณจะมอมเหล้าฉันอีกไหมล่ะ” “ความจริงผมก็ไม่อยากจะเชื่อนะว่าคุณจะคออ่อนขนาดนั้น” “ฉันทำงานกลางคืนก็จริง แต่ฉันไม่ดื่มของพวกนี้เท่าไหร่นัก หากจะดื่มก็ต้องดื่มพอเป็นพิธีเท่านั้น” “คุณเป็นผู้หญิงที่ทำให้ผมเซอไรพส์ได้ตลอดเลยนะ คุณเซ็กซี่ยั่วยวน ดูกร้านโลกแต่ทว่ากลับ....” เขาหยุดไปก่อนจะ