‘แม่จ๋า หนูเหงาจัง แม่ช่วยส่งเจ้าชายหล่อๆล่ำๆมาให้หนูหน่อยสิ หนูอยากมีคนรักแล้ว’
ทำไมนะผู้หญิงสาวๆสวยๆอย่างเธอถึงอยู่เป็นโสดมาจนอายุปาเข้าไปยี่สิบหกปีแล้ว แฟนสักคนก็ไม่มี เพราะพวกผู้ชายต่างก็คิดว่าเธอมีแฟนแล้ว
‘โธ่ เธอมีแค่เพื่อนเกย์ ที่เห็นกอดคออยู่ทุกวันที่อยู่ที่ลอนดอนก็มีแต่เพื่อนชายที่เป็นเกย์ทั้งนั้น เพื่อนสนิทที่เป็นชายแท้ๆไม่มีเลยสักคน'
“แม่จ๋า หนูกลับมาอยู่บ้านแล้วนะ หนูเรียนจบแล้ว แม่ไม่ต้องห่วงป๊านะ หนูจะอยู่ช่วยงานป๊าเอง หนูเก่ง หนูทำได้ แม่สบายใจได้เลยนะ”
หญิงสาวนั่งรำพึงรำพันพูดอยู่คนเดียว กระทั่งสายตาของเธอเหลือบเห็นคนสวนสุดหล่อเดินตรงเข้ามาหา เธอก็ยิ้มอย่างพอใจ แอบดีใจลึกๆ
‘ในที่สุดคุณก็มาดื่มเป็นเพื่อนฉันจนได้’
เธอลุกขึ้นเดินเข้าไปหาร่างสูงในชุดยีนสีซีดที่เดินเข้ามาหาเธอช้าๆ
“ดึกแล้ว ขึ้นนอนได้แล้วนะครับคุณหนูมะลิ”
“บอกแล้วว่าไม่ให้เรียกคุณหนูนำหน้าไง เรียกมะลิสิ
