ตอนที่ 13 คิดถึง...

2614 คำ

เทียมตะวันพาศิศิรากลับ กว่าจะถึงก็บ่ายมาก เขาไม่ได้บอกเธอว่าเรื่องด่วนที่ทำให้เขารีบร้อนคือเรื่องใด แต่...ถ้าให้เดาระหว่างทาง เธอได้ยินเขาคุยโทรศัพท์กับใครบางคนก็เดาได้ว่า เทียมตะวันแอร์ไลน์กำลังมีปัญหา ใช้เวลาไม่นาน รถเชฟโรเลต เทรลบัลเซอร์ ก็จอดตรงหน้าบ้านพักของเทียมตะวันที่มีวิมลสิริรออยู่แล้ว และวิมลสิริไม่มีเวลาที่จะชายตาแลหญิงสาวที่นั่งรถมาพร้อมกับชายหนุ่ม เลขาฯสาวรีบรายงานสถานการณ์ที่เกิดขึ้นกับสายการบินต่อเจ้านายทันที เขาเองก็ไม่มีเวลาจะหันกลับมามองเธอเช่นกัน รับของอะไรบางอย่างจากมือวิมลสิริ แล้วทั้งคู่ก็รีบร้อนจะไปยัง ไพรเวท เจ็ทที่สแตนบายรออยู่ ศิศิราจึงตัดสินใจเดินกลับห้องพัก ระหว่างทางเดิน ก็เงยหน้ามองท้องฟ้า ราวกับมองหาใครคนนั้นด้วยสายตาอาวรณ์อย่างไม่รู้ตัว เพราะตั้งแต่เขาก้าวลงจากรถ เขาก็ไม่ได้มีสายตาให้เธออีกต่อไป เหมือนบางสิ่งบางอย่างจะหายไปจากจิตใจ ฝ่ามือที่ถูกวางลงไห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม