"มันไม่สำคัญหรอกว่าฉันเกลียดนายหรือเปล่า แต่วิธีการที่นายปฏิบัติต่อฉันมันไม่ใช่วิธีการที่ถูกต้อง" เวลดาเบือนหน้าหนีพายเมื่อถูกสายตาของเขาจ้องมองไม่วางตา และยังไม่ยอมถอดแก่นกายของตนออก ที่สำคัญมันยังคงไม่มีทีท่าว่าจะสงบลงอีกต่างหาก
"งั้นเราก็มาเริ่มทำให้มันถูกได้ไหมล่ะ?" คำพูดของพายทำให้เวลดาขมวดคิ้วสงสัย เธอไม่เข้าใจว่าเขาหมายความว่าอย่างไร ทว่าหัวใจกลับพองโตโดยไม่ทราบสาเหตุ
"หมายความว่ายังไง?"
"คบกับฉัน..." เธอหันขวับมาหาคนตัวโตทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น
"คบ? นายพูดบ้าอะไรของนาย" เวลดาไม่มีทางเชื่อในสิ่งที่พายพูด เธอใช้มือตีต้นแขนกำยำอย่างแรงราวกับเป็นการเรียกสติให้เขา
"ทำไม? หรือเธอไม่อยากคบกับฉัน" ชายหนุ่มเลิกคิ้วถาม
"ก็...ฐานะคนพิเศษ" เขาพูดในขณะที่ถูไถปลายจมูกโด่งไปตามพวงแก้มใส
"..."
"ไม่ตอบฉันจะถือว่าตกลง" พายเห็นคนในอ้อนแขนเงียบไปก็รู้สึกใจคอไม่ดีขึ้นมา
"ไม่! หมายถึง...ฉันยังไม
