วันถัดมา
"อื้อ..." เวลดางัวเงียตื่นขึ้นมาด้วยความอ่อนเพลียในช่วงสายของวันใหม่ สีหน้าบ่งบอกว่าเธอหมดเรี่ยวแรงจนแทบลุกไม่ไหวแม้กระทั่งในเวลานี้
"ถ้าไม่ไหวก็ไม่ต้องไปเรียน" เสียงทุ้มคุ้นหูดังขึ้นจากโซฟาภายในห้องนอน หญิงสาวลืมตาขึ้นมาก็เห็นชายพายในชุดสูททำงานกำลังนั่งจิบกาแฟอยู่
"นาย...เมื่อคืน..."
"จนเกือบเช้า ฉันแตกไปเจ็ดรอบ ยาคุมฉุกเฉินคงเอาไม่อยู่มั้ง" คนตัวสูงกระตุกยิ้มมุมปากด้วยสีหน้าอารมณ์ดีเมื่อเขานึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน
"ไอ้บ้า! หยาบคาย"
"วันนี้งดด่า ฉันมีประชุมตอนสิบโมง"
"ตอนนี้กี่โมงแล้ว?"
"เก้าโมง"
"ฮะ! ฉันมีเรียนเช้า ทำไมนายไม่ปลุกฉัน?"
"ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าเธอมีเรียนเช้า?" พายเลิกคิ้วถาม
"โถ่เอ๊ย! นายนี่มันเฮงซวยที่สุด" คนตัวเล็กลุกพรวดพราดขึ้นนั่งอย่างลืมตัวว่าตนเองกำลังเปลือยอยู่ พายจ้องมองหน้าอกขาวอวบอิ่มด้วยแววตากะลิ้มกะเหลี่ย
"ขอดูดก่อนไปทำงานได้มะ?" ไม่พูดเปล่า
